Την έντονη αντίδραση του υπουργείου Παιδείας προκάλεσε η τοποθέτηση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη για τα θέματα της παιδείας, κατά τις εργασίες του 2ου προσυνεδρίου στην Πάτρα.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει ακόμη συνηθίσει στην απογοήτευση από τις συνεχείς διαψεύσεις των προσδοκιών του, όσο προχωρούν οι μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης και συναντούν την αποδοχή της κοινωνίας, τόσο αλλοπρόσαλλες γίνονται οι προγραμματικές του δηλώσεις, αναφέρει το υπουργείο σε σχετική του ανακοίνωση και κατηγορεί τον κ. Μητσοτάκη μεταξύ άλλων για συνταγές νεοφιλελευθερισμού και θράσος.
«Σήμερα, όπως κάθε φορά που μιλά για τα θέματα της εκπαίδευσης, εκτέθηκε και πάλι λόγω της εντυπωσιακής άγνοιάς της συνθετότητας των προβλημάτων της εκπαίδευσης» σημειώνει το υπουργείο Παιδείας σε σχετική του ανακοίνωση και προσθέτει:
«Και βέβαια δεν του είναι κατανοητό ότι η συνεχής επίκληση χιλιοειπωμένων συνταγών του νεοφιλελευθερισμού, οι οποίες εγκαταλείπονται σε πολλές χώρες της Ευρώπης, δεν αποτελούν λύση στα προβλήματα.
Υιοθετώντας τη φιλοσοφία ότι η εκπαίδευση μπορεί να ακολουθεί τους νόμους του ελεύθερου εμπορίου –η λέξη «αγορά» σε κάθε του πρόταση ήταν μόνιμη επωδός- αυτοπαγιδεύεται σε αδιέξοδες προτάσεις που υπονομεύουν την προοπτική μιας ουσιαστικής και δημοκρατικής εκπαίδευσης.
Με περίσσιο θράσος υποσχέθηκε να καταργήσει το νόμο Γαβρόγλου γιατί, όπως είπε με σαφήνεια, όλα τα μεταπτυχιακά πρέπει να έχουν δίδακτρα! Κουβέντα για τη δυνατότητα να εισάγονται δωρεάν οι φοιτητές που ικανοποιούν τα ακαδημαϊκά κριτήρια αλλά δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν τα τέλη εγγραφής. Θα έχει ενδιαφέρον αν στις προθέσεις του είναι να καταργήσει και όλα εκείνα τα άρθρα που αναγκάστηκαν να ψηφίσουν οι βουλευτές της ΝΔ κάτω από τις πιέσεις που τους άσκησαν οι ίδιοι οι πανεπιστημιακοί.
Δήλωσε ότι θα παραχωρήσει περισσότερη αυτονομία στα Ανώτατα Ιδρύματα και αμέσως μετά επέπληξε τους πρυτάνεις και την ακαδημαϊκή κοινότητα γιατί δεν αντέδρασαν όσο ο ίδιος θα επιθυμούσε στον νέο νόμο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση που προσφάτως ψήφισε η Βουλή. Κρίμα που δεν παρακολουθεί τις πρόσφατες εξελίξεις στα ΑΕΙ: η εφαρμογή του νόμου έχει συναντήσει μία εντυπωσιακή αποδοχή από την ακαδημαϊκή κοινότητα. Όσο για την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων καλό είναι πρώτον να διαβάζει τι λέει το Σύνταγμα και δεύτερον να μελετήσει πιο προσεκτικά τη συγκεκριμένη πρόταση που την προβάλλει ως πανάκεια για όλα.
Άλλωστε έχει δώσει δείγματα γραφής όταν ως Υπουργός απέλυσε εκπαιδευτικούς της Τεχνικής Εκπαίδευσης -για την οποία σήμερα υποκριτικά ενδιαφέρεται- ώστε τα ιδιωτικά ΙΕΚ να υποδεχθούν τους «πελάτες» όπως είχε αποκαλέσει ένα χρόνο πριν τους μαθητές από το βήμα του συνεδρίου του κόμματός του.
Αντιθέτως, εμείς θα συνεχίσουμε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ισχυροποιώντας τη δημόσια εκπαίδευση παρά τις δημοσιονομικές δυσκολίες. Ήδη σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης γίνονται οι απαραίτητες νομοθετικές παρεμβάσεις που έχουν ως μοναδικό στόχο τη βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης στους μαθητές και τους φοιτητές.
Το γεγονός ότι άνοιξαν για δεύτερη χρονιά τα σχολεία στην ώρα τους, οι τεράστιες προσπάθειες που γίνονται για τη Ειδική Εκπαίδευση, το Ολοήμερο Νηπιαγωγείο και Δημοτικό, η Θεματική Εβδομάδα που παρά τις απαράδεκτες αντιδράσεις και της ΝΔ υιοθετήθηκε από δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς, το νέο Λύκειο που ετοιμάζουμε, οι πρωτοβουλίες μας για την αναβάθμιση των ΕΠΑΛ, οι νέες υποστηρικτικές δομές για τη λειτουργία των σχολείων, τα νέα Προεδρικά Διατάγματα που εκσυγχρονίζουν το καθεστώς λειτουργίας των σχολείων από το 1977, οι αλλαγές που εφαρμόζονται στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, η δημιουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, οι συγχωνεύσεις και συνεργασίες των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ με συναινετικές διαδικασίες αποτελούν λίγες μόνον από τις πρωτοβουλίες μας για την αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης και την ταυτόχρονη καταπολέμηση παθογενειών δεκαετιών.
Ο κ. Μητσοτάκης καλό είναι -για τον ίδιο αλλά κυρίως για την ελληνική κοινωνία- να μην ασχολείται με τα σοβαρά θέματα της εκπαίδευσης, εκτός εάν φροντίσει να μάθει ότι η γνώση δεν είναι εμπόρευμα και η εκπαιδευτική πολιτική δεν μπορεί να γίνει με τους ίδιους όρους όπως γίνεται η εξυγίανση των εμπορικών επιχειρήσεων.
