Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Την εποχή της γενοκτονίας των Τούτσι από τους Χούτου, στη Ρουάντα, ο Κόφι Ανάν ήταν δεύτερος στην ιεραρχία του ΟΗΕ. Ήταν το 1994 και 800.000 άμαχοι δολοφονήθηκαν μέσα σε τρεις μήνες. Ο Ανάν αρνήθηκε να στείλει 5.000 κυανόκρανους για να σταματήσει το μακελειό. Στη συνέχεια εξέφρασε τη λύπη του.
Με χαρά αποδέχτηκε να γίνει γενικός γραμματέας του ΟΗΕ (1997-2006). Τι έκανε με το Σουδάν; Εξοργίστηκε με την κυβέρνηση, λέγοντας ότι «το Νταρφούρ είναι κόλαση», αλλά φυσικά δεν άλλαξε τίποτα.
Σύμφωνοι, ο Ανάν και ο κάθε γενικός γραμματέας ένας σχοινοβάτης είναι. Η αποτυχία δεν είναι προσωπική, αλλά της διεθνούς κοινότητας. Πολύ βολικό αυτό, βέβαια, καθώς όταν γίνεται διάχυση της ευθύνης, στο τέλος δεν φταίει κανείς και όλοι είναι συνεπείς.
Δημοκρατικές και μη δημοκρατικές χώρες, μεγάλοι και μικροί στη «λέσχη» των 193, που λέει και ο Τραμπ και «περνάνε όλοι καλά» με εκκλήσεις, προειδοποιήσεις, ανησυχίες και επικρίσεις. Εντάξει, κυρώσεις επιβάλλονται από τα 15 μέλη, που ανήκουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας, στο οποίο δικαίωμα βέτο έχουν τα πέντε μόνιμα, αλλά ψηφίσματα και αποφάσεις μοιάζουν σαν να γράφονται στο νερό. Είναι τα συμφέροντα, ανόητε!
Το είπε ανοιχτά πέρυσι στην παρθενική της εμφάνιση στην έδρα του ΟΗΕ η Αμάλ Αλαμουντίν - Κλούνεϊ. «Δεν είμαι περήφανη. Ντρέπομαι ως υποστηρίκτρια των Ηνωμένων Εθνών... Κανείς δεν έχει κάνει τίποτε για να προστατεύσει τη φυλή Γεζίντι... Συμφέροντα βρίσκονται στη μέση».Στη μέση φέτος βρίσκεται ο Κιμ, που έχει κάνει τον ένοικο του Λευκού Οίκου πύραυλο.
Ο Τραμπ δεν έβγαλε το παπούτσι του για να το χτυπήσει στο έδρανο ως ένδειξη οργής, όπως το 1960 ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Νικίτα Χρουστσόφ, ούτε έσκισε όπως το 2009 ο Μουαμάρ Καντάφι, ηγέτης της Λιβύης, τη Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης, αλλά εξόντωσε τους παριστάμενους με τη διπλωματικότητά του.
Στην πρώτη του ομιλία από το βήμα του Οργανισμού «για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας» ξεκαθάρισε ότι αν δεν υποχωρήσει ο «Πυραυλάνθρωπος» «δεν θα έχουμε άλλη επιλογή, παρά να καταστρέψουμε πλήρως τη Βόρεια Κορέα». Ωραία του ΟΗΕ η παρέα.