Ο Σαντάμ Χουσεϊν καταδικάστηκε σε θάνατο για εγκλήματα πολέμου που διέπραξε την περίοδο που ήταν ο καλύτερος φίλος της Ουάσινγκτον στον αραβικό κόσμο. Η Αμερική γνώριζε τις ωμότητες του Σαντάμ, και τον κάλυπτε. Αυτό δεν εμπόδισε όμως τον Λευκό Οίκο να χαρακτηρίσει την 6η Νοεμβρίου 2006 ημέρα «μεγάλη μέρα για το Ιράκ».
Καταδικάζοντας αυτόν τον άθλιο, η Δύση ελπίζει να φανεί καλύτερη από εκείνον και να επισημάνει στους Ιρακινούς ότι η ζωή τους είναι καλύτερη τώρα απ' ό,τι την εποχή του Σαντάμ. Στην πραγματικότητα βέβαια, γράφει ο Ρόμπερτ Φισκ στην «Ιντιπέντεντ», συμβαίνει το αντίθετο. Η Δύση δεν μπορεί να διεκδικήσει μια ηθική ανωτερότητα, αφού ευθύνεται κι αυτή για σεξουαλικές κακοποιήσεις κρατουμένων, για δολοφονίες, βιασμούς, και φυσικά για την παράνομη εισβολή σε μια χώρα που είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν 600.000 άνθρωποι.
Ο Σαντάμ καταδικάστηκε ύστερα από μια δίκη όπου του απαγορεύτηκε να περιγράψει τη σχέση του με τον Ντόναλντ Ράμσφελντ, (υπουργό Αμύνης του
Τζόρτζ Μπους που παραιτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2006). Ποιος δεν θυμάται εκείνη τη χειραψία του Σαντάμ με τον Ράμσφελντ;
Οπως του απαγορεύτηκε επίσης να μιλήσει για την υποστήριξη που είχε δεχθεί από τον πατέρα του σημερινού προέδρου Τζόρτζ Μπους. Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι ιρακινοί αξιωματούχοι αποκάλυψαν την περασμένη εβδομάδα ότι οι Αμερικανοί τους ζήτησαν να καταδικάσουν τον Σαντάμ πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 2006.
Ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τόνι Σνόου δήλωσε ότι η ποινή ήταν δίκαιη και ότι οι δικαστές θα δώσουν στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία που τους οδήγησαν σε αυτή την απόφαση. Διόλου περίεργο κι αυτό, αφού υπάρχουν άλλα στοιχεία τα οποία δεν μπόρεσε να σχολιάσει ο Σαντάμ, όπως το ότι καταδικάστηκε για μια τοπική σφαγή Σιιτών και όχι για τη δολοφονία δεκάδων χιλιάδων Κούρδων με χημικά αέρια που του χορήγησαν η Γερμανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο υπουργός Εσωτερικών της Βρετανίας Τζον Ριντ χαρακτήρισε την καταδίκη του Σαντάμ «κυρίαρχη απόφαση ενός κυρίαχου κράτους». Δεν ανέφερε τίποτα βέβαια για τις εξαγωγές αερίων μουστάρδας που πραγματοποίησε η Βρετανία στο Ιράκ το 1988 και το 1989. Η ίδια χώρα απαγόρευσε οκτώ χρόνια αργότερα την πώληση εμβολίων για τη διφθερίτιδα στο Ιράκ, γιατί υπήρχε κίνδυνος να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή όπλων μαζικής καταστροφής.
Τι ηθική ανωτερότητα να διεκδικήσουν οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί όταν όχι μόνο προμήθευσαν τον Σαντάμ με τα χημικά του όπλα, αλλά είχαν υπαγορεύσει τότε σε διπλωμάτες στη Μέση Ανατολή να ισχυριστούν ότι τα αέρια εναντίον των Κούρδων τα έριξαν οι Ιρανοί, και όχι οι Ιρακινοί;
Πώς να καταδικάσει η Δύση τον Σαντάμ για τη δολοφονία χιλιάδων Σιιτών και Κούρδων κατά την εξέγερσή τους μετά τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, όταν η ίδια η Δύση τους είχε καλέσει να εξεγερθούν και στη συνέχεια τους εγκατέλειψε;
Το Ιράκ μπορεί να απηλλάγη από τον δικτάτορα, αλλά έχει γεμίσει με βασανιστές, βιαστές και δολοφόνους.
Πολλοί απ' αυτούς εργάζονται για την κυβέρνηση, που υποστηρίζεται και πληρώνεται από τη Δύση. Κι αυτοί οι εγκληματίες πολέμου ούτε θα δικαστούν, ούτε θα απαγχονιστούν.
Πηγή: The Independent, ΑΠΕ-ΜΠΕ
