Στη Βρετανία ζουν περισσότεροι από 300.000 Ρώσοι, οι περισσότεροι από τους οποίους έφτασαν τα τελευταία χρόνια. Ο πιο γνωστός είναι ο Ρομάν Αμπράμοβιτς, ιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής ομάδας Τσέλσι, ο οποίος δημιούργησε την περιουσία του με τις ιδιωτικοποιήσεις της περιόδου Γιέλτσιν (1991-2000). Γνωστός επίσης είναι ο Μπορίς Μπερεζόφσκι, που αφού συγκρούστηκε με τον Πούτιν έπεισε τις βρετανικές αρχές να του χορηγήσουν πολιτικό άσυλο.
Οι Ρώσοι που ζουν στη Βρετανία δεν είναι όμως όλοι πλούσιοι ούτε ζουν σε βίλες του Τσέλσι, του Σάουθ Κένσινγκτον ή του Σάρεϊ. Ο πρώην πράκτορας Αλεξάντερ Λιτβινένκο (στη φωτογραφία), που πέθανε από δηλητηρίαση, ζούσε σε μια μεσοαστική περιοχή του βόρειου Λονδίνου, το Μάσουελ Χιλ. Στον ίδιο δρόμο, όχι μακρυά από το σπίτι του, ζει ο πρώην ηθοποιός και νυν (εξόριστος) υπουργός Εξωτερικών της Τσετσενίας Αχμάντ Ζακάγιεφ. Το Κρεμλίνο τον χαρακτηρίζει τρομοκράτη λόγω των επαφών του με τους αντάρτες, αλλά εκείνος κατόρθωσε να πάρει πολιτικό άσυλο στη Βρετανία. Την τελευταία εβδομάδα είχε επισκεφθεί επανειλημμένα τον Λιτβινένκο, βλέποντάς τον να πεθαίνει αργά από τη ραδιενέργεια.
Υπάρχουν πολλές θεωρίες για τον θάνατο του τελευταίου. Οι περισσότεροι πιστεύουν πως πίσω από την υπόθεση αυτή βρίσκονται οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, αφού μόνο μια τόσο ισχυρή υπηρεσία θα μπορούσε να προμηθευτεί το ισότοπο πολώνιο 210 και να «ποτίσει» τον πράκτορα με μια ποσότητα τόσο μεγάλη για να τον σκοτώσει και τόσο μικρή ώστε ο θάνατος να έλθει σιγά-σιγά και να επιτρέψει στους δολοφόνους να διαφύγουν. Το ερώτημα είναι αν εκδικήθηκαν τον πρώην πράκτορα οι μυστικές υπηρεσίες επειδή είχε «καρφώσει» ανωτέρους του.
Εκείνοι που απορρίπτουν την ανάμιξη του ρώσου προέδρου επισημαίνουν ότι ο Λιτβινένκο -που ήταν ελάχιστα γνωστός στο εσωτερικό της Ρωσίας- δεν ήταν τόσο μεγάλο στέλεχος ώστε να δικαιολογείται η δολοφονία του, και εν πάση περιπτώσει είχε ήδη εκδώσει τα δύο βιβλία του εναντίον του Πούτιν. Επιπλέον, γιατί να δοθεί η δυνατότητα στον πρώην πράκτορα να κατηγορεί τον ρώσο πρόεδρο επί τρεις εβδομάδες, από τη δηλητηρίασή του μέχρι το θάνατό του;
Οι υπερασπιστές αυτής της θέσης υποδεικνύουν ως πιθανούς οργανωτές της δολοφονίας άλλους διαφωνούντες, όπως ο Μπερεζόφσκι, που ήθελαν με τον τρόπο αυτό να φέρουν σε δύσκολη θέση τη ρωσική ηγεσία.
Σύμφωνα πάντως με τον Μάριο Σκαραμέλα, τον ιταλό καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Νάπολης που συναντήθηκε με τον Λιτβινένκο στο ιαπωνικό εστιατόριο Itsu την ημέρα της δηλητηρίασής του, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένοχος είναι το Κρεμλίνο. «Ο Λιτβινένκο δολοφονήθηκε για όλα όσα ήξερε», είπε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Κοριέρε ντέλα Σέρα. «Ολα τα στοιχεία περιλαμβάνονται στα έγγραφα της επιτροπής Μιτρόχιν», μιας κοινοβουλευτικής επιτροπής που διερευνά τις δραστηριότητες της ρωσικής αντικατασκοπείας στην Ιταλία.
Αλλα δημοσιεύματα εμφανίζουν τον Λιτβινένκο να εξεβίαζε Ρώσους επιχειρηματίες, πρώην συναδέλφους του στην Κα Γκε Μπε ή να να προσπαθούσε να προμηθεύσει στην Αλ Κάιντα πυρηνικό οπλισμό, με αποτέλεσμα να γίνει στόχος διεθνών αντιτρομοκρατικών υπηρεσιών http://www.naftemporiki.gr/news/static/06/12/03/1274330.htm .
El Pais, ΑΠΕ-ΜΠΕ, Observer
