Η σύγκριση των οικονομικών και περιβαλλοντικών οφελών της χρήσης του καλαμποκιού ως βιοκαυσίμου έδειξε ότι το φυτό έχει αποτελεσματικότερη χρήση ως τρόφιμο.
Καθώς εντείνονται οι προσπάθειες να βρεθούν ανανεώσιμες εναλλακτικές λύσεις για τα ορυκτά καύσιμα, τα βιοκαύσιμα, όπως από το καλαμπόκι και το ζαχαροκάλαμο, εξετάζονται ως τα πιθανά καύσιμα του μέλλοντος. Η καλλιέργεια αυτών των βιοκαυσίμων, ωστόσο, απαιτεί τεράστιες εκτάσεις και εδώ και πολλά χρόνια έχουν τεθεί ερωτήσεις σχετικά με το εάν η πρακτική αυτή είναι οικονομικά και περιβαλλοντικά αποτελεσματική.
Τώρα, μία μελέτη του Πανεπιστημίου του Ιλινόι στις ΗΠΑ για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της αμερικανικής γεωργίας, έδειξε ότι η καλλιέργεια καλαμποκιού για καύσιμα έχει κρυφό, μεγαλύτερο οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος.
Οι ερευνητές εξέτασαν την ευρεία οικονομία της γεωργικής παραγωγής, εξετάζοντας την «υπηρεσία κρίσιμης ζώνης», η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αναλύσει τις επιπτώσεις της καλλιέργειας καλαμποκιού στην οικονομία και το περιβάλλον.
Η κρίσιμη ζώνη είναι η διαπερατή στρώση στην επιφάνεια του εδάφους. Η σύνθεση αυτής της ζώνης επηρεάζεται από τη γεωργία. Χρησιμοποιώντας αυτό το κριτήριο, οι ερευνητές μπόρεσαν να μετατρέψουν αυτόν τον αντίκτυπο σε ένα απτό κοινωνικό κόστος.
«Υπάρχουν πολλές αφηρημένες έννοιες που πρέπει να αντιμετωπίσουμε όταν συζητάμε για τις ανθρώπινες επιπτώσεις στην κρίσιμη ζώνη στις γεωργικές περιοχές», δήλωσε η Μέρεντιθ Ρίτσαρντσον, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
«Θέλαμε να το παρουσιάσουμε με τρόπο που να δείχνει την ισοδύναμη αξία σε δολάρια της ανθρώπινης ενέργειας που καταναλώνεται στη γεωργική παραγωγή, και πόσο κερδίζουμε όταν χρησιμοποιείται καλαμπόκι ως τροφή έναντι ως βιοκαύσιμο».
Οι ερευνητές ξεκίνησαν με την απογραφή των πόρων που καταναλώνονται στην παραγωγή καλαμποκιού και του οικονομικού και περιβαλλοντικού κόστους τους σε ό,τι αφορά την διαθέσιμη και δαπανημένη ενέργεια. Στη συνέχεια ποσοτικοποίησαν τα οφέλη και το κόστος, όπως τις επιπτώσεις στην ποιότητα του αέρα και των υδάτων, για τη χρήση καλαμποκιού ως καύσιμο και ως τρόφιμο, σε ό,τι αφορά τις υπηρεσίες κρίσιμης ζώνης.
Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι η κοινωνική και οικονομική αξία της παραγωγής τροφίμων είναι 1.492 δολάρια ανά εκτάριο, ενώ σημειώνεται απώλεια 10 δολαρίων ανά εκτάριο όταν η καλλιέργεια χρησιμοποιείται για βιοκαύσιμα.
Η χρήση του καλαμποκιού ως πηγή καυσίμων φαίνεται να είναι μια εύκολη διαδρομή προς την ανανεώσιμη ενέργεια, ωστόσο, αυτή η μελέτη δείχνει ότι το περιβαλλοντικό κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο, και τα οφέλη λιγότερα από τη χρήση καλαμποκιού ως τρόφιμο, καταλήγει η έρευνα.
