Μπορεί τα δύο σύμβολα να συμβιώνουν στο κάδρο, αλλά ο «γάμος» σκοντάφτει συνεχώς. «Plutot la barberie que l' ennui» ή σε ελεύθερη μετάφραση προτιμότερη η ενόχληση, από την πλήξη.

Βέβαιον είναι ότι τα ευρωτουρκικά δεν είναι καθόλου βαρετά. Παρασκήνιο, διπλωματικοί ελιγμοί, προτάσεις με πολλαπλές αναγνώσεις, παζάρια, προειδοποιήσεις και απειλές εκατέρωθεν, αλλά εκείνο που κάνει εντύπωση είναι ότι περισσότερο αγχωμένοι εμφανίζονται οι Ευρωπαίοι οικοδεσπότες από τον υποψήφιο φιλοξενούμενο.

O Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε ότι η Τουρκία έχει δεύτερο και τρίτο σχέδιο για τη διαδικασία ένταξης της στην Ε.E., αλλά αυτά θα ανακοινωθούν μόνο μετά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 15 Δεκεμβρίου.

Στο μεταξύ, διάφορες ομιχλώδεις πληροφορίες έρχονται στο φως με αφορμή την τουρκική πρόταση για το άνοιγμα ενός λιμανιού και ενός αεροδρομίου στα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα, αλλά με ανταλλάγματα στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο http://www.naftemporiki.gr/news/static/06/12/07/1276034.htm , ενώ η προεδρία της Ε.Ε. εφαρμόζει το φινλανδικό ρητό, σύμφωνα με το οποίο «ο σολομός είναι ένα ευγενές ψάρι, το οποίο αξίζει να προσπαθήσει να το ψαρέψει κανείς, ακόμα και αν δεν το πιάσει» http://www.naftemporiki.gr/news/static/06/12/07/1276043.htm .

Η υποχρέωση της Τουρκίας να εφαρμόσει την τελωνειακή ένωση και τους όρους αυτής, σημαίνει ή όχι την αυτοτελή και χωρίς διασυνδέσεις, χωρίς άλλες προϋποθέσεις υποχρέωσή της να ανοίξουν τα τουρκικά λιμάνια καιαεροδρόμια προς τα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα.

Είναι ή δεν είναι αυτοτελής υποχρέωση. Κι αν ναι, τότε πως μπαίνει σε παζάρι; Αλλωστε, κατατέθηκαν προτάσεις από την Κυπριακή Δημοκρατία σχετικά με το θέμα των Βαρωσίων και της Αμμοχώστου, τις οποίες η Τουρκία δεν έχει δεχθεί.

Η γερμανίδα καγκελάριος υποστηρίζει την επανάληψη των συζητήσεων με την Τουρκία μετά από ένα ή δύο χρόνια. Υπό κανονικές συνθήκες, αυτό θα ήταν τρόπον τινά αυτονόητο, εφόσον η Τουρκία εδώ και πάνω από έναν χρόνο δεν πληροί τους όρους της ενταξιακής διαδικασίας. Τώρα όμως η ατμόσφαιρα είναι τεταμένη, σε βαθμό που ακόμη και το αυτονόητο μετατρέπεται σε πολιτικό ζήτημα μέγιστης σημασίας. (Suddeutsche Zeitung)

«Η ρήτρα αναθεώρησης που πρότεινε η Ανγκελα Μέρκελ είναι κάτι παραπάνω από τακτική. Ετσι ηρεμούν όσοι δεν συμφωνούν με την ένταξη της Τουρκίας, χωρίς να προκαλούνται εντάσεις, επειδή η ρήτρα δίνει στα κράτη - μέλη την δυνατότητα να σκεφθούν ακόμα μια φορά το πως θα προχωρήσουν με την Τουρκία. Η σιωπηρή ελπίδα πολλών στην Ε.Ε. είναι ότι κάποτε θα αντιληφθούν οι Τούρκοι μόνοι τους ότι δεν είναι ευρωπαϊκή χώρα». (Frankfurter Allgemeine)

Mπορεί μέχρι τις 11 Δεκεμβρίου, οπότε θα συνεδριάσουν οι ΥΠΕΞ της Ε.Ε., να μάς χωρίζουν λίγα εικοσιτετράωρα, αλλά ο χρόνος μετράει διαφορετικά σε τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις.

Οι «25» θα αποδεχθούν τελικά την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για μερικό πάγωμα των διαπραγματεύσεων, εξαιρώντας τα οκτώ επίμαχα κεφάλαια, ή θα υιοθετήσουν την πρόταση Μέρκελ για ένα νέο χρονοδιάγραμμα συμμόρφωσης της Τουρκίας;

K.T.