Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
«Ο σεισμός του Brexit έγινε, θα χρειαστούν χρόνια για να απομακρυνθούν τα συντρίμμια», ήταν ο τίτλος σε πρωτοσέλιδο του «Guardian» την επομένη του ιστορικού δημοψηφίσματος της 23ης Ιουνίου 2016.
Η απόφαση των Βρετανών είχε αιφνιδιάσει αγορές και δημοσκόπους, που αντί να ανοίξουν τις σαμπάνιες βρέθηκαν απροετοίμαστοι μπροστά στο «τσουνάμι» που οδήγησε τη στερλίνα σε ναδίρ 31 ετών.
Ελάχιστοι ήταν εκείνοι που πραγματικά πίστευαν ότι η Βρετανία θα ψήφιζε υπέρ της αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ούτε καν οι ίδιοι υποστηρικτές του Brexit, που με το κλείσιμο της κάλπης είχαν βγει και παραδέχονταν την ήττα τους.
Έναν χρόνο πριν, το Ηνωμένο Βασίλειο ξύπνησε αντικρίζοντας μια νέα πραγματικότητα. Όλοι θυμούνται τα ζοφερά σενάρια των οικονομολόγων για ένα καταστροφικό οικονομικό σοκ και βαθιά ύφεση.
Όπως αποδείχθηκε, οι προβλέψεις τους παραήταν απαισιόδοξες. Ούτε η οικονομία κατέρρευσε, ούτε οι αγορές καταποντίστηκαν, αν εξαιρέσει κανείς τις αντιδράσεις πανικού κατά τις πρώτες ημέρες μετά το δημοψήφισμα.
Και το περίφημο «Brexit σημαίνει Brexit» της Τερέζα Μέι κατά την ανάληψη των πρωθυπουργικών της καθηκόντων δεν έχει λάβει ακόμη σάρκα και οστά.
Ο χρόνος κυλάει, αλλά η Βρετανία παραμένει με το ένα πόδι εντός της Ένωσης. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Λονδίνου και Βρυξελλών μετά βίας έχουν αρχίσει.
Σε φιάσκο κατέληξαν και οι εκλογές της 8ης Ιουνίου, αφήνοντας αποδυναμωμένη την κυβέρνηση των Συντηρητικών.
Η εντυπωσιακή... ακινησία γεννά ελπίδες ότι η Βρετανία μπορεί να αλλάξει γνώμη και να κάνει στροφή 180 μοιρών. Μπορεί η πόρτα εξόδου να αφορά μόνο την πρωθυπουργό Μέι, που εδώ και έναν χρόνο αποδείχθηκε ανίκανη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Όσο για τους Βρετανούς, μπορεί το 52% υπέρ του Βrexit να περάσει στην Ιστορία ως ακόμη ένα «Όχι» που στη συνέχεια μετατράπηκε σε «Ναι».
