Ένα αποτύπωμα που βρέθηκε σε αυτοκίνητο και ταυτοποιήθηκε 20 χρόνια μετά οδήγησε τον φερόμενο ως «δράκο των ασανσέρ» ξανά στο εδώλιο, αυτή τη φορά για ανθρωποκτονία από πρόθεση.
Ο κατηγορούμενος, ο οποίος είχε καταδικαστεί σε 50 χρόνια κατά συγχώνευση για βιασμούς σε βάρος 28 γυναικών την περίοδο 1996-1997, κατηγορείται ότι στις 13 Μαΐου 1996 στις 4 το πρωί σκότωσε στον Λόφο του Λυκαβηττού τον 21 ετών Νικήτα Κόρονιο μπροστά στα μάτια της κοπέλας του.
Σύμφωνα με την κατηγορία παρακολουθούσε ζευγάρια στην περιοχή. Τα ξημερώματα της 13ης Μαΐου το θύμα βρισκόταν με την κοπέλα του πίσω από το θέατρο του Λυκαβηττού. Όταν κατάλαβε ότι τους παρακολουθούσαν βγήκε από το αυτοκίνητο. Λίγο μετά μαχαιρώνεται.
Κατά την έναρξη της διαδικασίας, ο κατηγορούμενος υποστήριξε ότι είναι αθώος και πως ποτέ δεν έχει πάει στο Λυκαβηττό.
«Είμαι αθώος. Δεν έχω πάει ποτέ στο Λυκαβηττό. Δεν ξέρω πώς βρέθηκε ίχνος. Έχω μπει φυλακή τόσες φορές συνεχόμενα. Θα το είχαν βρει σε κομπιούτερ. Ήμουν σε άδεια και πήγα σε αστυνομικό τμήμα και μου λένε μη φύγεις έχεις υπόθεση», είπε ο κατηγορούμενος.
Η συνήγορός του είπε ότι είναι αδύνατο 20 χρόνια μετά να εξηγήσει πώς ακούμπησε εκείνο το αμάξι.
«20 χρόνια μετά έρχεται ένα έγγραφο της ΔΕΕ και λέει ότι βρέθηκε αποτύπωμα της αριστερής παλάμης του κατηγορουμένου. Ο κατηγορούμενος ήταν γνωστός στην αστυνομία από το 1990. Πρέπει να εξηγήσει πώς ακούμπησε εκείνο το αμάξι 19 χρόνια πριν! Είναι σχεδόν αδύνατο. Υπάρχει διάφορα στις περιγραφές των μαρτύρων. Όλοι λένε για ψηλό, λεπτό και αλλοδαπό. Δεν ταιριάζουν οι περιγραφές» είπε χαρακτηριστικά.
Ο πατέρας του θύματος, Αναστάσιος Κορωνιός, είπε ότι εκείνο το βράδυ πήρε ο γιος του το αυτοκίνητο. «Υπήρχαν παντού στο αμάξι αίματα. Μέσα έξω αίμα. Από αυτό που έκανε το απόβρασμα» τόνισε απευθυνόμενος στον κατηγορούμενο και πρόσθεσε: «Με πήρε ο άλλος μου γιος και μου είπε ο Νικήτας είναι στο Λαϊκό και δεν είναι καλά. Όταν έφτασα εκεί μου είπαν ότι τον σκότωσαν ηδονοβλεψίες».
Στην κατάθεσή της η κοπέλα του θύματος περιέγραψε τι ακριβώς έγινε εκείνο το βράδυ.
«Ήμασταν εκεί όπως δεκάδες ζευγάρια εκείνη την εποχή στο Λυκαβηττό. Καθόμασταν πίσω στο αυτοκίνητο και μετά βγήκαμε από διαφορετικές μεριές. Ξαφνικά είδαμε κάποιον και μου λέει ο Νικήτας μπες μέσα στο αμάξι. Ένιωσα εκείνη την ώρα ότι ερχόταν κάποιος προς το μέρος μας. Δεν θυμάμαι καλά αλλά πιστεύω ότι ήταν τουλάχιστον δύο άτομα. Δεν μπορώ να αναγνωρίσω τον κατηγορούμενο. Εγώ δεν καταλάβαινα τι γινόταν. Είχα κλειστεί στο αυτοκίνητο. Έβλεπα τι γίνεται μέσα από τα παράθυρα αλλά δεν μπορούσα να ξεχωρίσω. Δεν θυμάμαι αν κρατούσε μαχαίρι. Θυμάμαι ότι κάποιος έπεσε ξαφνικά πάνω στο παρμπρίζ. Ξέρετε έχω μπλοκάρει πράγματα από τη μνήμη μου για να μπορέσω μα επιβιώσω κι εγώ» είπε η μάρτυρας.
