Από την έντυπη έκδοση
Tου Πάνου Φ. Κακούρη
[email protected]
Σύμφωνα με γερμανικές εφημερίδες, ο ESM επεξεργάστηκε περίπου πέντε σενάρια για το ελληνικό χρέος, εκ των οποίων ελάχιστα κινούνται στα όρια του αποδεκτού από το ΔΝΤ, ενώ ένα εξ αυτών, που προβλέπει πλεονάσματα άνω του 3% του ΑΕΠ για μια 20ετία, κινείται στα όρια της οικονομικής φαντασίας. Μέχρι το Eurogroup της 15ης Ιουνίου τα σενάρια θα αυξηθούν, αλλά τα πολλά σενάρια δεν οδηγούν αυτόματα σε λύση ή δεν σημαίνουν και βιώσιμη λύση.
Η προσπάθεια των δανειστών εξαντλείται στην εξεύρεση φόρμουλας, που δεν θα εμφανίζει τη Γερμανία να υποχωρεί των άκαμπτων θέσεών της και θα επιτρέπει στο ΔΝΤ να συμμετέχει με το ζόρι στο ελληνικό πρόγραμμα. Δηλαδή, όπως διαφάνηκε από τους διαλόγους στο πρόσφατο Eurogroup, αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι να επιλύσουν το πρόβλημα του χρέους που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, στο οποίο είναι και οι ίδιοι συμμέτοχοι, δεδομένου ότι επί επτά συναπτά έτη έχουν αναλάβει την οικονομική πολιτική της χώρας. Το πρόβλημά τους είναι η υστεροφημία τους και η «νίκη» στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και όχι αν θα ανακάμψει η Ελλάδα.
Η ελληνική πλευρά, εκ της δύσκολης θέσεώς της, περιμένει την κατάληξη. Ελάχιστες είναι οι δυνατότητες παρέμβασης, όπως και στα τέλη του 2011 με αρχές 2012, όταν διαμορφωνόταν το PSI. Έτοιμη ήταν η λύση που πήραμε και εφαρμόσαμε.
Και αυτή τη φορά ο λόγος είναι στους δανειστές, καθώς αυτοί θα αποφασίσουν αν και πόσο θα επιβαρυνθούν από την όποια απομείωση του χρέους αποφασίσουν.
Η κυβέρνηση μπορεί να τη δεχτεί ή να την απορρίψει. Σχολιάζοντας το αποτέλεσμα του πρόσφατου Eurogroup, o υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος δήλωσε πως «ήταν σωστή η απόφασή μας να μη δεχτούμε αυτή τη συμφωνία και ευελπιστούμε σε καλούς όρους για μια καλύτερη συμφωνία».
Ωραία. Εάν όμως η πρόταση που θα παρουσιαστεί σε 15 μέρες δεν θα είναι καλύτερη ή δεν θα λύνει την εξίσωση του χρέους τι θα κάνουμε; Επίσης, εάν μετατεθεί η συμφωνία για μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου ή, ακόμη χειρότερα, για το καλοκαίρι του 2018; Πώς θα αντιδράσει η κυβέρνηση; Δύσκολο να δοθεί η απάντηση τώρα.
Ανεξάρτητα από την κυβερνητική αντίδραση, μια νέα αναβολή θα έπληττε καίρια την οικονομία. Θα έχουμε και νέα αναθεώρηση των αναπτυξιακών στόχων για φέτος και το 2018, παραμονή στη μιζέρια των τελευταίων ετών και, φυσικά, τον κίνδυνο επιβολής νέων μέτρων.
