Το Συνταγματικό Δικαστήριο σε απόφασή του λέει «όχι» στην απέλαση Σύρου αιτούντα άσυλο στην Ελλάδα, ζητώντας από κατώτερο αρμόδιο δικαστήριο να επανεξετάσει τους όρους κοινωνικής πρόνοιας για πρόσφυγες στην Ελλάδα.
Οι δικαστές της Καρλσρούης εξέδωσαν μια σημαντική απόφαση που αφορά την Ελλάδα. Το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο μπλόκαρε τη διαδικασία απέλασης στην Ελλάδα ενός Σύρου πρόσφυγα, η αίτηση ασύλου του οποίου είχε απορριφθεί στη Γερμανία επειδή κρίθηκε αρχικά ότι ο ίδιος λαμβάνει ήδη επαρκή προστασία στην Ελλάδα. Ειδικότερα το Γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο εξέδωσε την απόφαση μετά από προσφυγή του αιτούντα άσυλο κατά απόφασης του Διοικητικού Δικαστηρίου του Μίντεν, στην οποία δεν γινόταν σαφές κατά πόσο ο αιτών άσυλο διέτρεχε τον κίνδυνο «απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης στην Ελλάδα».
Αναφορικά με το ιστορικό της υπόθεσης, ο Σύρος πρόσφυγας, ο οποίος κίνησε τη δικαστική διαδικασία είχε ταξιδέψει στη Γερμανία το 2015, δηλώνοντας ότι έχει ήδη λάβει άσυλο στην Ελλάδα. Εντούτοις παρά την παροχή ασύλου στην Ελλάδα, εξακολουθούσε να διαμένει στους δρόμους και να μην λαμβάνει κανένα κοινωνικό βοήθημα από το ελληνικό κράτος. Όταν πλέον κατέφυγε στη Γερμανία ζήτησε εκ νέου άσυλο από τη Γερμανική Υπηρεσία Μεταναστών και Προσφύγων. Ωστόσο η αρμόδια γερμανική υπηρεσία απέρριψε την αίτησή του θεωρώντας ότι λαμβάνει ήδη επαρκή προστασία στην Ελλάδα.
Στο επίκεντρο η προστασία αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα
Στην συνέχεια ο ίδιος πρόσφυγας προσέφυγε στο Διοικητικό Δικαστήριο του Μίντεν ζητώντας επείγουσα προστασία επειδή διέτρεχε κίνδυνο απέλασης, προς μια χώρα που δεν πληροί τις απαραίτητες προδιαγραφές σεβασμού των δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο. Και το Διοικητικό Δικαστήριο έκρινε ότι στην Ελλάδα οι συνθήκες παραμονής των αιτούντων άσυλο έχουν βελτιωθεί αισθητά τους τελευταίους μήνες. Επίσης έκρινε ότι αναγνωρισμένοι αιτούντες άσυλο έχουν τα ίδια δικαιώματα στην κοινωνική πρόνοια όπως και οι Έλληνες.
Από την πλευρά του το Συνταγματικό Δικαστήριο προχώρησε ακόμη περισσότερο στην προσέγγιση της υπόθεσης, σημειώνοντας ότι η αξίωση σε παροχές κοινωνικής πρόνοιας στην Ελλάδα απαιτεί νόμιμη διαμονή στη χώρα για τουλάχιστον 20 χρόνια και ως τούτου οι νέοι αιτούντες άσυλο αποκλείονται de facto από μια σειρά κοινωνικών δικαιωμάτων. Το Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε επίσης ότι το Διοικητικό Δικαστήριο θα έπρεπε να είχε εξετάσει εάν και πώς η Ελλάδα μεταχειρίζεται τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες, ως προς τη διαμονή και τη διατροφή τους. Οι ελληνικές αρχές δεν φαίνεται να ήταν σε θέση να παράσχουν μια τέτοια βοήθεια. Από την πλευρά του το αρμόδιο Διοικητικό Δικαστήριο θα πρέπει τώρα να επανεξετάσει κατά πόσο οι πρόσφυγες λαμβάνουν αποτελεσματική κοινωνική προστασία στην Ελλάδα, ιδίως από τον Ιανουάριο του 2017.
