Μπορεί το Ιράκ να γίνει μια δημοκρατία; Το επόμενο Σαββατοκύριακο θα δούμε τις πρώτες ενδείξεις. Οι Ιρακινοί θα ψηφίσουν για μια Εθνοσυνέλευση 275 μελών που θα επεξεργαστεί ένα νέο Σύνταγμα. Τα τελικά αποτελέσματα των γενικών εκλογών θα γίνουν γνωστά στα μέσα Φεβρουαρίου.
Αυτές οι εκλογές είναι διαφορετικές από τις άλλες. Δεν υπάρχουν εκλογικές περιφέρειες, μόνο κομματικές λίστες. Δεν είναι ακόμα γνωστοί οι υποψήφιοι, για λόγους ασφαλείας http://www.naftemporiki.gr/news/static/05/01/24/1006486.htm .
Λόγοι ασφαλείας επιβάλλουν επίσης όλα τα εκλογικά τμήματα να γίνουν γνωστά την τελευταία στιγμή. Τα σύνορα θα κλείσουν για τρεις ημέρες. Θα υπάρξουν ελάχιστοι ξένοι παρατηρητές. Και οι ξένοι δημοσιογράφοι θα περιοριστούν στην πρωτεύουσα ή θα «ενσωματωθούν» στα αμερικανικά και βρετανικά στρατεύματα.
Σε γενικές γραμμές, γράφει ο Αντρέας Ουίταμ Σμιθ στη βρετανική «Ιndependent», γνωρίζουμε τι θα συμβεί. Στις σιιτικές περιοχές, όπου ζει το 60% του πληθυσμού, η συμμετοχή αναμένεται να είναι μεγάλη. Το ίδιο θα συμβεί και στις περιοχές όπου ζουν οι Κούρδοι. Στη Βαγδάτη και στις σουνιτικές περιοχές όμως, όπου ζει το 20% του πληθυσμού, η αποχή αναμένεται να είναι υψηλή, κάτι που θα θέσει σε αμφισβήτηση τη νομιμότητα των εκλογών.
Oι εκλογές της 30ης Ιανουαρίου θα πραγματοποιηθούν σε αντίξοες συνθήκες. Kανείς δεν το αμφισβητεί. Αλλά το ερώτημα είναι ουσιαστικό. Θα καταφέρει η χωρα να μείνει ενωμένη ή θα διασπαστεί σε τρεις περιοχές που θα πολεμούν αιωνίως τόσο μεταξύ τους όσο και με την πρωτεύουσα;
Αυτή η διαρκής απειλή του εμφυλίου πολέμου θα ασκεί σφοδρή πίεση στις εργασίες της Εθνοσυνέλευσης.
Επιπλέον, ένας εμφύλιος πόλεμος στο Ιράκ που θα αντέτασσε μια εκδοχή του ισλάμ σε μια άλλη θα ενείχε τον κίνδυνο εμπλοκής των γειτόνων. Το Ιράν, η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία θα μπορούσαν να παρασυρθούν στη σύρραξη, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Αλλά ένας εμφύλιος πόλεμος θα καθιστούσε αδύνατη και την οικονομική ανάπτυξη. Ποιος θα επενδύσει σε αυτές τις συνθήκες; Ενα Ιράκ βυθισμένο σε εμφύλιο πόλεμο θα ήταν το Κονγκό της Μέσης Ανατολής.
Αυτός ακριβώς ο κίνδυνος ίσως να αποτρέψει τα χειρότερα. Ολοι οι ιρακινοί πολιτικοί έχουν κοιτάξει από την άκρη του γκρεμού και έχουν δει την άβυσσο. Συνειδητοποιούν τη φρίκη ενός εμφυλίου πολέμου. Και ίσως γι'αυτό να επιτρέψουν στην Εθνοσυνέλευση να κάνει τη δουλειά της. Κάτι τέτοιο θα επιτρέψει να τεθεί ένα χρονοδιάγραμμα και για την αποχώρηση των ξένων δυνάμεων από τη χώρα. Το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών που εγκρίθηκε ομόφωνα τον Ιούνιο του 2004 επιτρέπει στις αμερικανικές και άλλες δυνάμεις να παραμείνουν στο Ιράκ μέχρι τον Ιανουάριο του 2006. Εάν το έργο της Εθνοσυνέλευσης ολοκληρωθεί, και το νέο Σύνταγμα υποβληθεί σε δημοψήφισμα μέχρι τις 15 Οκτωβρίου, δεν υπάρχει λόγος να μην τηρηθεί αυτό το ψήφισμα κατά γράμμα.
* Στη φωτογραφία ο πρωθυπουργός της μεταβατικής κυβέρνησης Ιγιάντ Αλάουι.
Πηγή: Independent, AΠΕ
