«Με τεράστια θλίψη ανακοινώνουμε ότι η Τρίσα Μπράουν, γεννηθείσα το 1936, απεβίωσε σε ηλικία 80 ετών, στις 18 Μαρτίου στο Τέξας», γνωστοποίησε με ανάρτηση στο Twitter, η Trisha Brown Dance Company.

Η Αμερικανίδα χορεύτρια και χορογράφος Τρίσα Μπράουν σπούδασε χορό στο Mills College και εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη όπου, τη δεκαετία του 1960, μαζί με τους Υβόν Ράινερ, Στηβ Πάξτον, Σιμόν Φόρτι αλλά και τους Τζον Κέητζ και Ρόμπερτ Ράουσενμπεργκ άνοιξαν νέους δρόμους, αμφισβητώντας τα σύνορα ανάμεσα στις τέχνες.

Ιδρυτικό μέλος της πρωτοποριακής ομάδας της Judson Church, ανέτρεψε ό,τι ίσχυε στον σύγχρονο χορό, με τους πειραματισμούς της. Στις πρώτες της χορογραφίες αναδεικνύει την απλή, καθημερινή κίνηση, με παραστάσεις σε ασυνήθιστους χώρους, όπως πάρκινγκ, ταράτσες, εξωτερικούς τοίχους κτηρίων.

Το 1970, ίδρυσε τη δική της ομάδα με έδρα το Σόχο και συνεργάστηκε με την αφρόκρεμα της αμερικανικής πρωτοπορίας: από το αυτοσχεδιαστικό «Man walking down the side of a building» τη δεκαετία του ’70, έως το «Set and reset» (1983), συνεργασία με τον Ρόμπερτ Ράουσενμπεργκ και τη Λόρι Άντερσον, που την καθιέρωσε διεθνώς, πέρασε το 1986 στον χώρο της όπερας χορογραφώντας την Κάρμεν, έπειτα από πρόσκληση της Λίνα Βερτμύλλερ.

Γοητευμένη από τον κόσμο της κλασικής μουσικής, εισήλθε σε έναν νέο δημιουργικό κύκλο και το 1998 παρουσίασε στις Βρυξέλλες, σε παγκόσμια πρώτη, τον «Ορφέα» του Μοντεβέρντι. Κατόπιν, χορογράφησε με μεγάλη επιτυχία και άλλες όπερες, ενώ η εμπειρία αυτή την οδήγησε στο πιο πρόσφατο «I love my robots» (2007).

«Η ιέρεια του μεταμοντέρνου χορού», όπως έχει χαρακτηριστεί, ανακηρύχτηκε πολλές φορές Διδάκτωρ Πανεπιστημίων και ήταν επίτιμο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών. Τιμήθηκε με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων πέντε διακρίσεις από το National Endowment for the Arts, καθώς και δύο υποτροφίες από το Ίδρυμα Γκούγκενχαϊμ, ενώ το 2004 της απονεμήθηκε, από τη γαλλική κυβέρνηση, το παράσημο του Ταξιάρχη των Τεχνών και των Γραμμάτων.