Περίπου τρία χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, η χώρα αντιμετωπίζει σχεδόν τα ίδια προβλήματα.

Ενα από τα κυριότερα σκοτεινά σημεία είναι η γεωργία. Η καλλιέργεια της παπαρούνας επεκτείνεται σε όλη τη χώρα, απειλώντας να βομβαρδίσει με ναρκωτικά τις δυτικές αγορές. Πολλοί αγρότες είναι πνιγμένοι στα χρέη απέναντι στους τοπικούς πολέμαρχους, με αποτέλεσμα να καλλιεργούν αυτά που θέλουν εκείνοι. Από την άλλη πλευρά, η ξηρασία εμποδίζει την καλλιέργεια άλλων καρπών. «Το πρόβλημα είναι της Δύσης. Αν μείωναν τη ζήτηση, δεν θα είχε νόημα η καλλιέργεια οπίου», επισήμανε ήδη από τα τέλη του 2003 η ισπανική «El Pais».

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης του ΟΗΕ για την κατάσταση της παραγωγής και εμπορίου οπίου και ηρωίνης στο Αφγανιστάν κατά το 2004, η καλλιέργεια της λευκής παπαρούνας αυξήθηκε από 200 τόνους το 2001 σε 4.700 τόνους το 2004.

«Οι καλλιέργειες οπίου βρίσκονται πλέον και στις 32 επαρχίες της χώρας, ενώ το 1999 ήταν σε 18, και το 2003 σε 28 επαρχίες», τόνισε ο Εθνικός Αντιπρόσωπος για τα ναρκωτικά στο Εθνικό Παρατηρητήριο Κωνσταντίνος Μπάλας κατά τη διάρκεια συζήτησης στη Βουλή με πρωτοβουλία του Γ' αντιπροέδρου της Βουλής, Γ. Σούρλα.

«Δεν δικαιούμαστε να είμαστε θεατές σε αυτή την αθλιότητα που γίνεται εκεί. Δεν μπορεί ελληνικά στρατεύματα να είναι δίπλα σε ναρκοκαλλιέργειες», αντέδρασε ο κ. Σούρλας.

Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ Νίκος Κωνσταντόπουλος έκανε λόγο για διεθνή υποκρισία, αλλά και για ιστορική ευθύνη της Ε.Ε. και του ΟΗΕ. «Δεν μπορεί ειρηνευτική δύναμη να επιτηρεί την τάξη γύρω από καλλιέργειες».

Κατερίνα Τζωρτζινάκη