Μεταφερόμαστε στην Αθήνα του 2009. Οι άνθρωποι της πόλης βιώνουν την κρίση, αλλάζουν, παλεύουν να προσαρμοστούν ή να ξεφύγουν, αλλά όπως θα διαπιστώσει ο αστυνόμος Χάρης Νικολόπουλος, δεν σταματούν ποτέ να ερωτεύονται, να χάνονται στη μουσική, να διασκεδάζουν και να... σκοτώνουν. Μία σειρά εγκλημάτων τον οδηγούν σε μια εταιρεία, που ειδικεύεται στη μουσική και τη διασκέδαση. Εκεί θα έρθει αντιμέτωπος με παλιούς φίλους και εχθρούς, ενώ θα συναντήσει μία γυναίκα βγαλμένη θαρρείς από φιλμ νουάρ.

«Η Συχνότητα του Θανάτου» - που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο - είναι μια ιστορία μυστηρίου με αληθινούς χαρακτήρες, τρωτούς όσο και γοητευτικούς. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι μία βόλτα στον κόσμο του ραδιοφώνου, μία ευαίσθητη ματιά στην κρίση, στη μοναξιά και την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Και η Χίλντα Παπαδημητρίου με τις λέξεις της δεν σχηματίζει μόνο εικόνες, αλλά και... ήχους, που συνοδεύουν κινήσεις, φωτίζουν διαδρομές. Από τις σελίδες του βιβλίου ξεπηδούν γνώριμες, αγαπημένες μελωδίες, που μπλέκουν τις περιπέτειες και τα αισθήματα των ηρώων με τις δικές μας ραδιο- «φονικές» αναμνήσεις. Αν η μουσική είναι βάλσαμο, όπως λέει η συγγραφέας, το ίδιο ισχύει με τα καλά αστυνομικά μυθιστορήματα.

Η συγγραφέας

Η Χίλντα Παπαδημητρίου μεγάλωσε διαβάζοντας αστυνομικά μυθιστορήματα κι ακούγοντας Neil Young και Bob Dylan. Για μια εικοσαετία είχε το δισκάδικο στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, ενώ από το 1994 ασχολείται επαγγελματικά με τη μετάφραση. Έχει γράψει δύο μονογραφίες για τους Beatles και τους Clash (εκδόσεις Απόπειρα) και είναι συντάκτρια του διαδικτυακού μουσικού περιοδικού MiC. «Η Συχνότητα του θανάτου» είναι το τρίτο μυθιστόρημα με ήρωα τον Χάρη Νικολόπουλο. Προηγήθηκαν τα «Για μια χούφτα βινύλια» (Μεταίχμιο, 2011) και «Έχουνε όλοι κακούς σκοπούς» (Μεταίχμιο, 2013).

naftemporiki.gr