Από την έντυπη έκδοση
Του Μωυσή Λίτση
[email protected]
O Ομπάμα φεύγει, ο Τραμπ έρχεται… Η εκλογή του πρώτου Αφροαμερικανού προέδρου στην ιστορία, το 2008, είχε δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες για αντιστροφή της καταστροφικής πολιτικής Μπους, με την εισβολή στο Ιράκ, και αντιμετώπιση της μεγάλης οικονομικής κρίσης που μόλις άρχιζε, με περιορισμό της αρπακτικότητας της Γουόλ Στριτ.
Η αποχώρηση από το Ιράκ, που τόσο επίμονα ζητούσε το μεγαλειώδες αντιπολεμικό κίνημα της προηγούμενης δεκαετίας, αν και υλοποιήθηκε από τον Ομπάμα, κληροδότησε το χάος του ISIS.
Ο απερχόμενος πρόεδρος, αντί να πιέσει για επίλυση του Mεσανατολικού προβλήματος, θυμήθηκε μόλις στο παρά πέντε της προεδρίας του να δηλώσει, μέσω του υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι, ότι η λύση των δύο κρατών στο Παλαιστινιακό υπονομεύεται από τη συνεχή επέκταση των ισραηλινών εποικισμών στη Δυτική Όχθη, για τους οποίους ουδέν έπραξε για να τους σταματήσει.
Αναμφισβήτητα στα συν της εξωτερικής του πολιτικής συγκαταλέγονται η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων με την Κούβα και η προσέγγιση με το Ιράν, επιτεύγματα που ούτως ή άλλως κινδυνεύουν να τιναχθούν στον αέρα από τον νέο πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.
Όσο για την αντιμετώπιση της Μεγάλης Ύφεσης; Η ίδια η πόλη που τον ανέδειξε πολιτικά, το Σικάγο, εκεί που έδωσε την αποχαιρετιστήρια ομιλία του, τον διαψεύδει, έχοντας το 2015 φθάσει στο χείλος της χρεοκοπίας. Μία φευγαλέα έρευνα στο Ίντερνετ είναι αρκετή για να δει κανείς τα ερείπια των περασμένων μεγαλείων στην άλλοτε πρωτεύουσα της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Ο πλούτος των είκοσι πλουσιότερων δισεκατομμυριούχων, αυξήθηκε κατά 237 δισ. δολάρια, χάρη κυρίως στην άνοδο του χρηματιστηρίου, που συνέχισε να δημιουργεί φούσκες, παρά τα κάποια περιοριστικά μέτρα της κυβέρνησης Ομπάμα, τα οποία μάλιστα ο Τραμπ υπόσχεται τώρα να καταργήσει.
Επιπλέον το 94% των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν την οκταετία Ομπάμα, δεν ήταν παρά προσωρινές ή εποχικές.
Όπως γράφει ο κορυφαίος αρθρογράφος των «Financial Times» Μάρτιν Γουλφ: «Η κυβέρνηση (σ.σ.: Ομπάμα) έσωσε την οικονομία των ΗΠΑ και έθεσε γερά θεμέλια στα οποία μπορεί να χτίσει ο διάδοχός της. Αλλά έκανε ένα μεγάλο λάθος: δεν έφτασε μέχρι τέλους στο να τιμωρήσει αυτούς που τίναξαν στον αέρα το χρηματοοικονομικό σύστημα και την οικονομία...».
