Περαιτέρω νομικές διαδικασίες κατά της Ελλάδας, της Γερμανίας, του Λουξεμβούργου και του Ηνωμένου Βασιλείου κινεί σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, διότι παρέλειψαν να συμμορφωθούν προς την απόφαση του δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων τον Οκτώβριο του 2004 να κοινοποιήσουν εθνικά μέτρα εφαρμογής των τριών οδηγιών της δέσμης μέτρων του 2001 για τις σιδηροδρομικές υποδομές.
Στόχος των νομοθετημάτων είναι να επιτραπεί το άνοιγμα της αγοράς διεθνών εμπορευματικών μεταφορών και να αποβούν οι διαμεθοριακές συνδέσεις αποδοτικότερες και πλέον αξιόπιστες.
Η δέσμη μέτρων για τις σιδηροδρομικές υποδομές του 2001 επιβάλλει στα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν για τις διεθνείς σιδηροδρομικές εμπορευματικές μεταφορές δικαιώματα πρόσβασης στο Διευρωπαϊκό Σιδηροδρομικό Δίκτυο Εμπορευματικών Μεταφορών, ορίζει τέλη χρήσης των υποδομών σύμφωνα με κοινές αρχές, και καθορίζει διαφανείς και δίκαιους κανόνες και διαδικασίες για την παραχώρηση δρομολογίων.
“Πρέπει να καταστεί δυνατόν να ανταγωνίζονται οι σιδηρόδρομοι πιο αποτελεσματικά τις οδικές μεταφορές. Η ισότιμη πρόσβαση στις σιδηροδρομικές υποδομές είναι ουσιαστικής σημασίας, όπως και η διαφανής κατανομή των σιδηροδρομικών τελών”, δήλωσε ο Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος αρμόδιος για την πολιτική μεταφορών.
Η Γερμανία, η Ελλάδα, το Λουξεμβούργο και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν ήδη καταδικαστεί από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων το 2004 διότι δεν κοινοποίησαν τα εθνικά μέτρα που όφειλαν να έχουν θεσπίσει με βάση τις οδηγίες της δέσμης μέτρων για τις σιδηροδρομικές υποδομές (‘πρώτη δέσμη μέτρων’) το αργότερο μέχρι τις 15 Mαρτίου 2003.
Η Επιτροπή κίνησε τώρα το πρώτο στάδιο της διαδικασίας παράβασης βάσει του άρθρου 228 της Συνθήκης απευθύνοντας προειδοποιητική επιστολή στα τέσσερα κράτη μέλη. Τα εν λόγω κράτη θα έχουν τη δυνατότητα να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους στην Επιτροπή. Με βάση τις παρατηρήσεις αυτές, η Επιτροπή πιθανώς να αποφασίσει να κινήσει το δεύτερο στάδιο της διαδικασίας απευθύνοντάς τους αιτιολογημένη γνώμη. Κατά τη διάρκεια του τρίτου σταδίου της διαδικασίας, η Επιτροπή μπορεί να προσφύγει στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, το οποίο πιθανώς να επιβάλει οικονομικές κυρώσεις, εφόσον κρίνει ότι κάποιο κράτος μέλος δεν συμμορφώθηκε προς την απόφαση του 2004.
