Τη δυσαρέσκειά του για τη σχέση του με τον Αριστείδη Μπαλτά, εκφράζει σε επιστολή του, με τίτλο «Ερμηνείες για την ηρεμία…», ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου, Θανάσης Παπαγεωργίου, παρουσιάζοντας τη δική του εκδοχή για την «ένταση στο Εθνικό Θέατρο που ηρέμησε...» - σύμφωνα με την περιγραφή του κ. Μπαλτά, κατά τον απολογισμό της θητείας του, στην τελετή παράδοσης - παραλαβής του ΥΠΠΟΑ.

Η επιστολή

Ερμηνείες για την ηρεμία…

Παραδίδοντας ο κ. Μπαλτάς στη νέα υπουργό Πολιτισμού αναφέρθηκε στα επιτεύγματα επί υπουργίας του. Ανάμεσα σ’ αυτά και η φράση «είχαμε ένταση στο Εθνικό, ηρέμησε…». Δεν κατάλαβα τι ακριβώς εννοεί ο κ. Μπαλτάς. Επί έξι μήνες δεν καταδέχτηκε να με καλέσει - τον πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου, διάολε - ούτε για πέντε λεπτά στο γραφείο του ώστε να τον ενημερώσω και εγώ για την «ηρεμία» που πέτυχε η τακτική του. Μια τακτική που ξεκίνησε με την ατυχέστατη, αν όχι και υπονομευτική, δήλωση ότι παραιτήθηκαν οι κ. κ. Κατζουράκης και Βιβιλάκης και τώρα «με τη νέα σύνθεση θα λειανθούν οι αντιθέσεις», «αδειάζοντας» έτσι ακόμα και έναν στενό του φίλο. Μια τακτική που συνοψίζεται στην αντικατάσταση τριών μελών του διοικητικού συμβουλίου με άλλα μέλη της αρεσκείας ή της επιρροής του καλλιτεχνικού διευθυντή, ώστε να αποδυναμωθούν οι προτάσεις του προέδρου. Μια τακτική που έδωσε έκτοτε το δικαίωμα στον μοναδικό συνομιλητή του απερχόμενου υπουργού να δηλώνει προς πάσα κατεύθυνση - με τρόπο που έθιγε ακόμη και αυτά τα νέα μέλη - ότι τώρα που μπήκαν στο διοικητικό συμβούλιο, όλα λειτουργούν καλώς και να δηλώνει ανερυθρίαστα ότι μοναδικό πρόβλημα παραμένει η διπλή ψήφος του προέδρου - πρόβλημα που δεν εξασφαλίζει έτσι την πλειοψηφία σε περίπτωση ισοψηφίας!…

Πώς πέτυχε την ηρεμία ο κ. πρώην; Με το αντί να δεχτεί (αποφεύγοντας προφανώς να επωμιστεί ακόμη μια αναταραχή στο υπουργείο του) να με απαλλάξει, όπως του πρότεινα, δήλωνε κουτσομπολεύοντας, στον μοναδικό του έκτοτε συζητητή, ότι προσπαθούσα με κάθε τρόπο να τον πείσω να τον διώξει;(η καταγγελία είναι εγγεγραμμένη στα πρακτικά των συνεδριάσεων του διοικητικού συμβουλίου). Σπουδαία τακτική! Η πληροφόρηση του απερχόμενου υπουργού γινόταν αυστηρά μονομερώς από τον καλλιτεχνικό διευθυντή και αυτό ονομάζεται ηρεμία. Φυσικά, αφού δεν έφτανε ποτέ στ’ αυτιά του κανένας αντίλογος. Η τακτική του βοήθησε στην προσπάθεια να υποτιμηθεί η σημασία του διοικητικού συμβουλίου και του προέδρου του, επιβάλλοντας μια μονοκρατορία. Δεν τα παράτησα γιατί στη ζωή μου είμαι ο τελευταίος που θα πηδήξει από το καράβι όταν βουλιάζει. Φύγατε, λοιπόν, κ. Μπαλτά, αφού «ηρεμήσατε» το Εθνικό Θέατρο, αφήνοντάς το σε πλήρη ασυνεννοησία μεταξύ καλλιτεχνικής διεύθυνσης και διοικητικού συμβουλίου, με αποτέλεσμα να έχει χαθεί κάθε διαχωριστική γραμμή ευθύνης μέσα στο θέατρο, να παρακάμπτεται το διοικητικό συμβούλιο σε σοβαρά θέματα, να δυσχεραίνεται ο, βάσει του καταστατικού, έλεγχος της λειτουργίας του θεάτρου, να ελαττώνονται οι ελπίδες συνεργασίας. Αφήσατε, κ. Μπαλτά, ένα Εθνικό σε απόλυτη ηρεμία! Έτσι να πιστεύετε. Όταν θα σκάσουν οι βόμβες που αφήσατε εκεί μέσα με την τακτική σας, εσείς θα βρίσκεστε κάπου αλλού αλλά εμείς θα προσπαθούμε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας για να μην χαθούν εντελώς τα όνειρά μας για το πρώτο θέατρο της χώρας μας. Ελπίζω η νέα υπουργός, σαν άνθρωπος του θεάτρου, να ενδιαφερθεί άμεσα και να επαναφέρει τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση, βάζοντας τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Προσωπικά εγώ, θα προσπαθήσω πάλι να βοηθήσω.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

naftemporiki.gr