«Οταν έγιναν οι συγκρούσεις, το 2001, ήταν χαρακτηριστική η αγωνία των Σκοπίων για το αν θα διατηρηθεί το κράτος αυτό». (Μαρίνα Βήχου, ανταποκρίτριας της Ελληνικής Υπηρεσίας του BBC στα Βαλκάνια, συγγραφέας του βιβλίου «Μακεδονικό: Η πυριτιδαποθήκη των Βαλκανίων», που παρουσιάστηκε σήμερα).

«Η Ελλάδα είναι η μόνη γειτονική στην ΠΓΔΜ χώρα, με την οποία δεν έχει καμία διαφορά, εκτός από το θέμα του ονόματος και δεν αξιοποιεί αυτό το στοιχείο. Εχουν κολλήσει στην κρατική ιδεολογία του "μακεδονισμού" που τους εμποδίζει να δεχθούν και σύνθετη ονομασία, και να επεξεργαστούν μία συνολική στρατηγική συμμαχιών». (δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός στην ίδια παρουσίαση).

Να υπενθυμίσουμε ότι η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση από πλευράς ξένων επενδύσεων στην ΠΓΔΜ. Το ύψος των άμεσων ελληνικών επενδύσεων που έχουν υλοποιηθεί ή βρίσκονται στο στάδιο της υλοποίησης υπερβαίνουν τα 460 εκ. δολάρια ΗΠΑ, δημιουργώντας 8.000 θέσεις εργασίας και αφορούν, κυρίως, της τομείς των πετρελαιοειδών, τηλεπικοινωνιών, ορυχείων, υφαντουργείων, τραπεζών, καπνοβιομηχανιών, τροφίμων-αναψυκτικών.

Στα πλαίσια του Ελληνικού Σχεδίου για την Οικονομική Ανασυγκρότηση των Βαλκανίων (ΕΣΟΑΒ), το συνολικό ύψος των δραστηριοτήτων που προβλέπεται να υλοποιηθούν στην πΓΔΜ κατά την πενταετία 2002-2006 ανέρχεται σε 74.840.000 ευρώ. Κύριοι τομείς δραστηριοποίησης είναι ο εκσυγχρονισμός των υποδομών και ιδιαίτερα της τομείς της ενέργειας και των μεταφορών, η προώθηση παραγωγικών επενδύσεων, ο εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Διοίκησης και αυτοδιοίκησης, η υποστήριξη των δημοκρατικών θεσμών, η υποστήριξη του κράτους δικαίου και του κράτους πρόνοιας, η αντιμετώπιση οικονομικών ανισοτήτων, καθώς και η υποστήριξη της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης του διοικητικού και επιστημονικού δυναμικού. Μάλιστα η Βουλή ψήφισε στις 6.11.2003 το Νόμο για την Οργάνωση των Υπηρεσιών Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Αναπτυξιακής Συνεργασίας του Υπουργείου Εξωτερικών, όπου περιλαμβάνεται διάταξη δια της οποίας διευκολύνεται η εκταμίευση της οικονομικής υποστήριξης στην ΠΓΔΜ.

Αλλο θα έπρεπε να απασχολεί τα Σκόπια κι όχι η ονομασία.

«...Ο αλβανικός εθνικισμός, στηριζόμενος στην ύπαρξη αλβανικού στοιχείου εκτός συνόρων και εκτός Κοσσυφοπεδίου, κυρίως στην ΠΓΔΜ, αλλά και τη Νότια Σερβία, θα επιχειρήσει να να κερδίσει αυτό που οι ίδιοι θεωρούν εθνική τους απελευθέρωση ή εθνική τους ολοκλήρωση...

Το δίλημμα που έχουν είναι αν θα περιμένουν μέχρι να γίνουν πλειοψηφία και να έχουν ένα τρίτο αλβανικό κράτος με σλαβομακεδονική μειονότητα, ή αν θα πρέπει να πιέσουν τα πράγματα για να πάνε σε ένα είδος καντονοποίησης» (Στ. Λυγερός).

Το βιβλίο κυκλοφορεί από την «Κούριερ Εκδοτική».

K.T.