Από την έντυπη έκδοση
Της Έφη Τριήρη
[email protected]
H πολιτική σταθερότητα έχει αποδειχθεί η «αχίλλειος πτέρνα» της Ισπανίας καθώς έχει αποκτήσει παράδοση στις αδύναμες κυβερνήσεις και στις εκλογικές αναμετρήσεις. Ο Μαριάνο Ραχόι δήλωσε χθες ότι αποδέχθηκε την εντολή του βασιλιά Φιλίππου, προκειμένου να ζητήσει τη στήριξη του κοινοβουλίου για να σχηματίσει νέα κυβέρνηση και να μπει τέλος στο δεκάμηνο πολιτικό αδιέξοδο της Ισπανίας.
Ο δρόμος άνοιξε την Κυριακή, όταν οι Σοσιαλιστές αποφάσισαν να απέχουν από την ψηφοφορία, επιτρέποντας στον κ. Ραχόι να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας. Όμως, έχουν προειδοποιήσει ότι δεν θα του δώσουν ελευθερία στην ψήφιση νόμων. Αυτό και μόνο καθιστά δύσκολη τη νέα αρχή.
Ο κ. Ραχόι θα κληθεί να αντιμετωπίσει ένα εχθρικό κοινοβούλιο, βαθιά κατακερματισμένο, την επόμενη τετραετία, συνθήκες που από μόνες τους ανοίγουν ένα νέο κεφάλαιο πολιτικής αστάθειας για την Ισπανία. Βασικότερη πρόκληση η έγκριση του προϋπολογισμού του 2017, δεδομένου ότι η Μαδρίτη θα πρέπει να εξασφαλίσει τουλάχιστον 5 δισ. ευρώ μέσω εσόδων ή περικοπών δαπανών για να ανταποκριθεί στους δημοσιονομικούς στόχους της.
Σε μία περίοδο που αναιρούνται οι εντυπωσιακές οικονομικές επιδόσεις του 2015, αφού η ίδια η ισπανική κυβέρνηση έχει παραδεχθεί ότι η οικονομία της θα χάσει κεκτημένη ταχύτητα φέτος και του χρόνου και η ανεργία θα παραμείνει γύρω στο 18% μέχρι το 2017. Μόνιμο «αγκάθι» η τάση ανεξαρτησίας της Καταλονίας για την οποία κανένας δεν εγγυάται μία αρμονική συνύπαρξη.
Όταν η επιρροή της Ισπανίας στην Ε.Ε. ακολουθεί φθίνουσα πορεία, θυμίζοντας ότι η Μαδρίτη έχασε όλες τις μάχες για απόκτηση θέσεων επιρροής: για την έδρα της ΕΚΤ και για την προεδρία του Eurogroup. Επιπλέον, έχει «πρόβλημα συμπεριφοράς», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν αναλυτές.
Σπανίως παίρνει πρωτοβουλίες, είναι αδύναμη να σχηματίσει συμμαχίες και επέδειξε αντιδραστική συμπεριφορά σε κορυφαία θέματα, όπως το προσφυγικό.
Η κυβέρνηση έχει εγγενή αδυναμία να αντεπεξέλθει σε όλα αυτά τα μέτωπα, χωρίς υποστήριξη από τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, ακόμη και εάν ο κ. Ραχόι εξασφαλίσει την αυριανή ψήφο εμπιστοσύνης. Άλλωστε, οι ίδιοι οι Σοσιαλιστές έδειξαν με τη στάση τους ότι στηρίζουν την κυβέρνηση για να την πολεμήσουν. Το ισπανικό πολιτικό τοπίο όμως δεν θα πρέπει να εκπλήσσει, ιδωμένο μέσα από το σημερινό αβέβαιο περιβάλλον της Ευρώπης: σήμερα είναι η Ισπανία, αύριο μπορεί να είναι η Ιταλία και λίγο πιο μετά η Γαλλία και η Γερμανία.
