Στις 18 Απριλίου 1955, ο άνθρωπος που ανέτρεψε τις αντιλήψεις μας για τον χώρο και τον χρόνο, εξεμέτρησε το ζην. Ο Αλβέρτος Αϊνστάιν έπαψε να μετρά τον χωροχρόνο σε ηλικία 76 ετών.
Ο παθολόγος του νοσοκομείου του Princeton Thomas S. Harvey αφαίρεσε τον εγκέφαλό του για να τον εξετάσει. Αλλωστε, ο ίδιος ο Αϊνστάιν είχε δηλώσει ότι κατά τη σύλληψη των ιδεών του «οι λέξεις δεν έπαιζαν κανέναν ρόλο. Ηταν κυρίως ξεκάθαρες εικόνες αυτές που μου έρχονταν».
Μήπως λοιπόν, για τον λόγο αυτόν λειτουργούσε ταχύτερα από τον κοινό εγκέφαλο;
Οταν οι συγγενείς του Αϊνστάιν του ζήτησαν να επιστρέψει τον εγκέφαλο, ο γιατρός εξαφανίσθηκε. Τον εντόπισε ο δημοσιογράφος Michael Paterniti το 1995 να έχει τεμαχίσει τον εγκέφαλο σε 240 κομματάκια που διατηρούσε σε δύο φιάλες φορμόλης και ανέλαβε να εκτελέσει χρέη οδηγού, καθώς ο Harvey «όργωσε» τις ΗΠΑ. (την εμπειρία του ο δημοσιογράφος κατέγραψε στο βιβλίο «Driving Mr. Albert - Α Trip Across America with Einstein's Brain»).
Το 1996, ο Harvey παρέδωσε τον εγκέφαλο στο νοσοκομείο του Princeton, οπότε και διαπιστώθηκε μία ασυμμετρία, αλλά δεν έχει γίνει δυνατόν να διευκρινισθούν τα αίτια της και σε ποιο στάδιο της ζωής του εμφανίσθηκαν.
Ο εγκέφαλος ζύγιζε 1.230 γραμμάρια -ενώ ο μέσος εγκέφαλος ενηλίκων περίπου 1.400 γραμμάρια- ο εγκεφαλικός φλοιός ήταν λεπτότερος, αλλά με μεγάλη πυκνότητα νευρώνων, και ο αριστερός άνω κροταφικός λοβός κατά 15% πλατύτερος του συνηθισμένου.
Επιπλέον, και κυριότερο, έλειπε σχεδόν εξ ολοκλήρου το μεσολόβιο, ο σύνδεσμος δηλαδή των δύο ημισφαιρίων του εγκεφάλου. Οι νευρώνες στο αριστερό τμήμα του ιππόκαμπου (εκεί που αποθηκεύεται η μνήμη που συνδέεται με το απώτερο παρελθόν και τα συναισθήματα ζωτικής σημασίας για τη λήψη αποφάσεων) ήταν μεγαλύτεροι απ' ό,τι στο δεξί, διαφορά που δεν παρατηρήθηκε στα άτομα μέσης νοημοσύνης, και οι συνδέσεις ήταν ισχυρότερες με τον αριστερό νεοφλοιό, όπου επιτελείται η λειτουργία της αναλυτικής σκέψης.
Ωστόσο, ακόμη και σήμερα δεν τεκμαίρεται επιστημονικώς ότι αυτές οι ανατομικές διαφορές σχετίζονται με την υψηλή νοημοσύνη του μεγάλου φυσικού. Η επιστήμη διατυπώνει και δοκιμάζει υποθέσεις, και σε μία τέτοια περίπτωση θα πρέπει σύγχρονες διάνοιες να συναινέσουν στη μετά θάνατον μελέτη των εγκεφάλων τους.
Πηγή: National Geographic
