Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Με μια «αγάπη μεγάλη», το θέατρο 104 γιορτάζει τα 4 χρόνια λειτουργίας του στο σπίτι της Ευμολπιδών, και, κόντρα στην καταχνιά της πραγματικότητάς μας, αποπνέει αέρα αισιοδοξίας, με πολλές παραστάσεις για μικρούς και μεγάλους και σεμινάρια.
Με υψηλό ηθικό και με το βλέμμα στραμμένο στη φωτεινή πλευρά της ζωής, η δημιουργική ομάδα του δηλώνει: «Τέσσερα χρόνια που κάθε πολιτιστική δράση του τόπου γινόταν (και γίνεται) στη σκιά ενός κόσμου που καταρρέει. Όλοι, όμως, βρίσκουμε τρόπους να συνεχίζουμε και να ακούμε, να νιώθουμε και να αλλάζουμε και να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Γιατί η ανάγκη μας να βρούμε φως είναι μεγαλύτερη από την τάση φυγής, που όλους προσπαθεί να μας νικήσει.
Κι επειδή δεν έχουμε νικηθεί, αλλά προχωράμε μπροστά, έστω και με βήματα αβέβαια, θέλουμε να αφιερώσουμε τη σεζόν 2016 - 17 σε όλα αυτά, που μας ενώνουν και μας δίνουν δύναμη. Αφιερώνουμε τη χρονιά στην απόλυτη ανάγκη μας να λέμε ιστορίες, στην ανάγκη να γελάμε βροντερά με τα σφάλματα και τις ατέλειές μας, στην ανάγκη να θρηνούμε απελευθερωτικά το τέλος ενός μεγάλου έρωτα, στην ανάγκη να φορτώνουμε τα μάτια των μικρών παιδιών με “γιατί” και χρώματα, στην ανάγκη να αγαπάμε εαυτούς και συνοδοιπόρους χωρίς όρια, κάθε στιγμή, πέρα από ήλιους ή ζόφους.
Σε αυτό το ταξίδι, που έχουμε ετοιμάσει για φέτος, οδηγοί και ξεναγοί είναι οι άνθρωποι, που ζουν για να διηγούνται. Αυτοί που μας μαθαίνουν να βλέπουμε ότι η ίδια μας η ζωή είναι “μια αγάπη μεγάλη”!».
Τι είναι αυτό που αγαπάτε περισσότερο στο έργο σας;
Στην ερώτησή μας: «Τι είναι αυτό που αγαπάτε περισσότερο στο έργο σας;», οι συντελεστές των παραστάσεων του 104 ανέφεραν χαρακτηριστικά:
Παντελής Δεντάκης (σκηνοθέτης του έργου «Σοφία Λασκαρίδου, Μία αγάπη μεγάλη»): «Να είσαι η πρώτη γυναίκα, που μπήκε ποτέ στην Καλών Τεχνών, σε μια εποχή που αυτό ήταν ασύμβατο με την κοινή λογική. Να ζωγραφίζεις πίνακες σε ατμόσφαιρα υψηλής ιμπρεσιονιστικής ποίησης. Να ζεις έναν μυθιστορηματικό έρωτα με τον αγαπημένο σου και, την ίδια στιγμή, να φεύγεις μακριά με την ανάγκη της βαθύτερης καλλιτεχνικής αναζήτησης. Να ζεις απολύτως ανεξάρτητα, απελευθερωμένα και, ταυτόχρονα, πιστά. Και ξαφνικά, κάτι σαν παραίτηση. Κάτι σαν παροπλισμός. Μια ασέβεια απέναντι στο Φως της ζωής... Ή μήπως όχι;».
Θάλεια Γρίβα (σκηνοθέτις του έργου «Βρώμικα παραμύθια»): «Αγαπώ τα παραμύθια! Κι αγαπώ να “πειράζω” τα παραμύθια! Αρχίζουμε με το οξύμωρο του τίτλου. Πόσο βρώμικο μπορεί να είναι ένα παραμύθι; Συνήθως, όταν λέμε παραμύθια, ο νους μας πάει στα παιδιά. Κι όμως, τα παραδοσιακά παραμύθια είναι γεμάτα παράδοξα, σεξ, βία και πολύ πολύ χιούμορ. Όλα αυτά τα στοιχεία μας αρέσουν πολύ στην oμάδα Άπειρον. Κι έτσι, καταπιαστήκαμε με τέσσερα από τα παραμύθια του τόπου μας, κάπως άγνωστα στο ευρύ κοινό, που όλα έχουν να κάνουν με αταίριαστους έρωτες και θανατικό! Γελάσαμε πολύ στις πρόβες με αυτές τις αλλόκοτες ιστορίες και αφήσαμε αυτό το στοιχείο, το χιούμορ, να ποτίσει την παράσταση. Τρεις ηθοποιοί κάνουν όλους τους ρόλους, υπάρχουν πολλά σεμεδάκια, γριές που ερωτεύονται βασιλόπουλα, νεκροθάφτες που διεκδικούν βασιλοπούλες και ένας παπάς που θέλει να βρει γυναίκα! Τώρα, όσο για το αν έζησαν αυτοί καλά... Θα το μάθετε στην παράσταση!».
Ιουλία Σιάμου (σκηνοθέτις του έργου «Και δεν θα χωρίσουμε ποτέ»): «Το έργο του Jon Fosse, “Και δεν θα χωρίσουμε ποτέ”, μου δημιουργεί μια πρόκληση υπαρξιακή. Τρεις ήρωες φοβούνται την εγκατάλειψη. Τρεις ήρωες φοβούνται τον θάνατο του έρωτα. Τρεις ήρωες νιώθουν αβέβαιοι για το που βρίσκονται, μέσα στους κινούμενους άξονες του χώρου και του χρόνου. Όλοι περιμένουν... τον Άλλον σε αυτό το έργο. “Η ζωή είναι μόνον αναμονή, ύστερα πληγώνει, ύστερα η αναμονή τελειώνει. Είναι έτσι η ζωή;” Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πετύχουν να μας κάνουν να νιώσουμε ανασφαλείς».
Νίκος Πασχίδης (σκηνοθέτης του έργου «Νίνα»): «Αυτό που με κέντρισε, διαβάζοντας τη “Νίνα” του Dietz, πιστεύω ότι είναι τα λόγια της Νίνας: “…έχεις αρκετές φόρμες. Έχεις χαρτί μπροστά σου. Έχεις είκοσι έξι γράμματα και χιλιάδες μέρες. Κάνε κάτι με αυτό…”. Για μένα, αυτό δίνει μια ανακουφιστική απάντηση σε αυτό το βασανιστικό ερώτημα: “πρέπει να βρούμε νέες φόρμες, κι αν δεν βρούμε, να τις εφεύρουμε”. Κρύβει μια ανακούφιση και, ταυτόχρονα, μια προοπτική, μια πραγματική προοπτική, της πράξης, όχι της ανάλωσης στη θεωρία, όχι στον εγκλωβισμό της εποχής ή του τέλους των ιδεολογιών και του ανώφελου εντυπωσιασμού. Επαναφέρει το όλο ζήτημα επί ίσοις όροις πλέον, σου φωνάζει “πράξε”. Αναστοχάσου, σκέψου, διόρθωσε, αλλά πράξε».
Κώστας Παπακωνσταντίνου (σκηνοθέτης της «Μαζώχτρας»): «Η “Μαζώχτρα” δίνει στην ομάδα μας δύο πολύ σημαντικές για εμάς δυνατότητες. Η μία είναι να μιλήσουμε πολιτικά μέσα από την παράστασή μας και η δεύτερη να συνεχίσουμε και να εξελίξουμε τη φόρμα, που, ως ομάδα, επινοήσαμε και παρουσιάσαμε με την πρώτη παράστασή μας, τους “Χαλασοχώρηδες” του Αλ. Παπαδιαμάντη, πάνω στη δραματοποίηση της λογοτεχνίας».
Μιχάλης Παλίλης (σκηνοθέτης του έργου «Η εκλογή της Σόφι»): «Πολλά είναι αυτά που αγαπάω στην παράσταση, η οποία διαμορφώνεται τη στιγμή που μιλάμε. Συνεπώς, θα επιλέξω να μιλήσω για τη μέχρι τώρα “αγάπη”. Θα μπορούσα να πω για τα θέματα που προσπαθούμε να σχολιάσουμε, για τις στιγμές σιωπής που φαίνεται πως δημιουργούνται κι είναι εκκωφαντικές, για τον απρόβλεπτο τρόπο που τσαλαβουτάμε στην Ιστορία και την ιστορία, για τα σώματα που αναπνέουν και υπάρχουν, για τα βλέμματα που κοιτούν και αναγκάζουν. Αυτό, που επιλέγω να πω πως αγαπώ, είναι η συνάντησή μου με τους άλλους “συμπαίκτες” (ας μου επιτραπεί μια μεροληψία με τους ηθοποιούς)».
Σοφία Μαραθάκη (σκηνοθέτης του έργου «Ο Φίλιπ Γκλας αγοράζει μια φραντζόλα ψωμί»): «Στην παράσταση “Ο Φίλιπ Γκλας αγοράζει μια φραντζόλα ψωμί”, αγαπώ τα πάντα. Και τη μοκέτα και τις καρέκλες και το κάθε αντικείμενο. Αυτό, που αγαπώ περισσότερο, είναι το ότι δεν με κουράζει ποτέ, δεν πλήττω ποτέ, όσες φορές και αν την παρακολουθήσω. Είναι σαν η παράσταση να είναι πια μια ανεξάρτητη ύπαρξη, που εμείς τη φροντίζουμε, επειδή είναι εύθραυστη. Αλλά είναι, εδώ και καιρό, ανεξάρτητη, γεμάτη ενέργεια και κόντρα σε κάθε ρουτίνα».
Κατερίνα Βρανά (ηθοποιός / σκηνοθέτης, παράσταση «About sex»): «Στην παράστασή μου “About Sex”, λατρεύω όλες τις στιγμές που ξεφεύγω από το ατάκα - αστείο και βγάζω γέλιο από το στήσιμο μιας σκηνής και τη σωματική μίμηση. Μου δίνει τεράστια ικανοποίηση να το κάνω αυτό. Είναι η ίδια ικανοποίηση που παίρνεις, όταν τρως το αγαπημένο σου λαχταριστό φαγητό… νιαμνιαμνομνομνομ».
Αγγελίτα Τσούγκου (σκηνοθέτις του έργου «Σεξ λεξικόν»): «Είναι τόσα πολλά. Δυσκολεύομαι να επιλέξω: η επιστροφή μου στο 104 που θεωρώ σπίτι μου, το ευφάνταστο και έξυπνο έργο “Σεξ λεξικόν” του Σπύρου Μιχαλόπουλου και οι δύο υπερταλαντούχοι ηθοποιοί μου, η Μαρία Χάνου και ο Χρήστος Κοντογεώργης. Είναι μεγάλο προνόμιο να μπορείς να επιλέγεις αυτούς, που θεωρείς καλύτερους στο είδος τους».
HARISGERMANIDIS.COM
«Σεξ λεξικόν - Η επιστήμη του έρωτα» .
Θανάσης Ζερίτης (σκηνοθέτης του έργου «Οικογένεια Μπες - βγες»): «Η “Μπες - βγες” μάς προέκυψε, ύστερα από πρόταση του 104, και ήρθε νομίζω την κατάλληλη στιγμή. Μια περίοδο που κι εμείς είχαμε αρχίσει να μεγαλώνουμε απότομα… σαν τη μικρούλα Σίσσυ».
Δημήτρης Μυλωνάς (σκηνοθέτης του έργου «Η κατάρα της Ίρμα Βεπ»): «Αγαπώ την κωμωδία. Αγαπώ να βλέπω, να παίζω, να σκηνοθετώ κωμωδία. Και η συγκεκριμένη κωμωδία είναι ιδανική: με τις εναλλαγές των ρόλων, τον ταχύ ρυθμό, το ευφυές χιούμορ, προσφέρει σε σκηνοθέτη και ηθοποιό τον ιδανικό καμβά, για να στηθεί μία δουλεμένη σε λεπτομέρεια παράσταση, που να αντανακλά, επί σκηνής, τη χαρά του παιχνιδιού».
HARISGERMANIDIS.COM
Πέτρος Κουμπλής (σκηνοθέτης του έργου «Δεν είμαι φλαμίνγκο»): «Μου αρέσει, όταν τελειώνει η παράσταση, που παρατηρώ από μια γωνιά του θεατές. Και τα πρόσωπα των γονιών μοιάζουν τόσο πολύ με εκείνα των παιδιών. Έχουν την ίδια χαρά, τον ίδιο ενθουσιασμό, είναι το ίδιο φωτεινά, καθώς χαμογελούν. Αυτό, για μένα και για όλους τους συνεργάτες μας στην παράσταση, είναι το μεγαλύτερο δώρο, που θα μπορούσε να μας χαρίσει αυτό το έργο».
Σοφία Παπαδοπούλου (σκηνοθέτις του έργου «Σαν...όνειρο καλοκαιρινής νύχτας»): «Θα δανειστώ μια φράση του Σαίξπηρ και θα πω πως η παράσταση είναι καμωμένη από “υλικά ονείρων”. Άρα, πώς θα μπορούσα - όσο κι αν προσπαθήσω - να διαλέξω μόνο ένα στοιχείο; Αγαπώ πολύ την ιστορία της παράστασης, το παραμύθι, τη “μαγεία” της ιστορίας. Αγαπώ την ταχύτητα, με την οποία συμβαίνουν τα πράγματα, το χιούμορ, τις συνεχείς μεταμορφώσεις, την υπέροχη μουσική από την μπάντα “Στενός Κορσές”. Κυρίως, όμως, με γοητεύει το πάντρεμα ενός τόσο σπουδαίου κειμένου με τη μέθοδο του θεατρικού παιχνιδιού, δηλαδή με την “ουσιαστική” διάδραση με το κοινό. Αυτό που, τελικά, αγαπώ είναι ότι πρόκειται για μια “παράσταση - παιχνίδι”, που αφορά όλους: μικρούς και μεγάλους. Όλοι μπορούν να βρουν κάτι να ταυτιστούν, να μαγευτούν, να ταξιδέψουν και, τελικά, να γνωρίσουν τον πολυσήμαντο κόσμο του μεγάλου δημιουργού».
Άγγελος Χατζάς (συν - σκηνοθέτης του έργου «Ταξίδι στο κέντρο της Γης»): «Το καινούριο που ανακαλύπτουμε συνέχεια στον δρόμο μας. Το νέο. Είτε μαζί με τα παιδιά, είτε οι τρεις μας που παίζουμε, είτε ο ένας από μας και το αποκαλύπτει και στους άλλους».
Αλέξανδρος Κομπόγιωργας (συν - σκηνοθέτης του έργου «Ταξίδι στο κέντρο της Γης»): «Αυτό, που αγαπώ πιο πολύ, είναι τα βλέμματα των μικρών μας θεατών μετά την παράσταση! Βλέμματα γεμάτα ευτυχία και συγκίνηση. Από αυτό, παίρνω δύναμη εγώ, αλλά και όλη η ομάδα, για να συνεχίσουμε να δουλεύουμε σκληρά και υπεύθυνα για το καλύτερο αποτέλεσμα, αναλογιζόμενοι τη σοβαρότητα της δουλειάς μας. Πολλά από τα παιδιά, που παρακολουθούν την παράσταση, έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με το θέατρο. Οφείλουμε, λοιπόν, εμείς, όσο μπορούμε, να γίνουμε αρωγοί της μαγείας του θεάτρου. Αυτός είναι και ο στόχος μας».
Πρόγραμμα παραστάσεων
«Βρώμικα παραμύθια» της ομάδας Άπειρον: κάθε Σάββατο και Κυριακή, στις 21.15.
«About sex» με τη stand up comedian Κατερίνα Βρανά: κάθε Τετάρτη και Κυριακή, στις 21.15.
«Gazi Comedy Club» με νέους stand up comedians, κάθε Παρασκευή, στις 22.00.
«Σεξ λεξικόν: Η επιστήμη του έρωτα» του Σπύρου Δ. Μιχαλόπουλου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15.
«Η μαζώχτρα» του Αργύρη Εφταλιώτη, κάθε Σάββατο, στις 21.15, και κάθε Κυριακή, στις 19.00.
«Ο Φίλιπ Γκλας αγοράζει μια φρατζόλα ψωμί» του Ντέιβιντ Άιβς, από 21/10, κάθε Παρασκευή, στις 21.15, και κάθε Σάββατο, στις 19.00.
«Η εκλογή της Σόφι», σε σκηνοθεσία Μιχάλη Παλίλη, από 7/11, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 21.15.
«Οικογένεια Μπες βγες» του Γιάννη Ξανθούλη, από 11/11, κάθε Παρασκευή και Σάββατο, στις 21.15, και Κυριακή, στις 19.00.
«Και δεν θα χωρίσουμε» του Γιον Φόσσε, από 30/11, κάθε Τετάρτη και Πέμπτη, στις 21.15.
«Η κατάρα της Ίρμα Βεπ» του Charles Ludlam, από 14/1/2017, κάθε Σάββατο και Κυριακή, στις 21.15.
«Σοφία Λασκαρίδου: Μια αγάπη μεγάλη», της ομάδας 4Frontal, από 20/1/2017, κάθε Πέμπτη έως Κυριακή, στις 21.15.
«Νίνα» του Steven Dietz, από 24/1/2017, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 21.15.
«H παρέλαση» της Λούλας Αναγνωστάκη, από 8/2/2017, κάθε Τετάρτη και Πέμπτη, στις 21.15. Παιδικές παραστάσεις
«Ταξίδι στο κέντρο της Γης» του Ιούλιου Βερν, κάθε Κυριακή, στις 15.00.
«Δεν είμαι φλαμίνγκο» του Πέτρου Κουμπλή, κάθε Κυριακή, στις 12.00.
«Ωραία κοιμωμένη²» της Καλλιόπης Φύκαρη, κάθε Κυριακή, στις 12.00.
«Σαν...όνειρο καλοκαιρινής νύχτας», του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, από 23/10, κάθε Κυριακή στις 15.00.
Σεμινάρια
Ανοιχτή Πλατφόρμα για το Μουσικό Θέατρο
Α΄ κύκλος: «Κίνηση και Χορός»: 5/10 - 7/12, Σίντυ Τρεντ (χορογράφος, Καθηγήτρια χορού), «Κίνηση και χορογραφία στο μουσικό θέατρο», κάθε Τετάρτη 19.30 - 21.00, «Μαθήματα tap dancing - κλακέτες», κάθε Τετάρτη 18.00 - 19.15.
Β΄ κύκλος: «Φωνή και Τραγούδι»: 13/01/2017 - 17/03/2017, Πέννυ Ρίζου (Καθηγήτρια φωνής και ορθοφωνίας, σοπράνο), «Ελευθέρωμα φωνής, πώς ο ήχος και η μελωδία αντηχεί στο σώμα, πώς το σώμα ακολουθεί, όταν τα ηχεία μας είναι ελεύθερα - Σωστή τοποθέτηση - Τραγουδάω με τη δική μου φωνή», κάθε Παρασκευή 15.00 - 16.30.
Γ΄ κύκλος: «Υποκριτική στο Μουσικό Θέατρο»: 24/03/2017 - 16/06/2017, Βαρβάρα Δούκα (σκηνοθέτις), «Πώς η μουσική παρακινεί το συναίσθημα, τι σημαίνει “lead in”, πώς διατηρείται και αναδεικνύεται η υποκριτική συνέχεια από το τραγούδι στις σκηνές, τι σημαίνει “ερμηνεύω” με όλο μου το σώμα», κάθε Παρασκευή 15.00 - 16.30/
Σεμινάρια σκηνοθεσίας με τη Βαρβάρα Δούκα, 1/10/2017 - 17/12/2017, κάθε Σάββατο 14.00 - 17.00.
Πληροφορίες
Θέατρο 104: Ευμολπιδών 41 - Γκάζι (σταθμός Μετρό: Κεραμεικός), τηλ.: 210 3455020 και 6940 290312, www.104.gr.
