Από την έντυπη έκδοση
Του Βασίλη Κωστούλα
[email protected]
Ο τέως διοικητής της ΤτΕ Γιώργος Προβόπουλος εξέφρασε την άποψη ότι η Ελλάδα κατάφερε να μετατρέψει μια περιπέτεια 2,5 ετών σε δράμα 10ετίας.
Σε μια πρώτη ανάγνωση μπορεί εύκολα να ισχυριστεί κανείς ότι τη θέση αυτή διακατέχει μεγάλη δόση ελαφρότητας και υψηλό ρίσκο αξιοπιστίας.
Υπάρχουν όμως ορισμένα στοιχεία που τεκμηριώνουν την παραδοχή ότι ο μαραθώνιος, όπως και η τραγωδία, είναι λέξη ελληνική.
Η Ελλάδα είναι η χώρα για την οποία εφευρέθηκε ο ευρωπαϊκός μηχανισμός οικονομικής διάσωσης. Μπήκε πρώτη στον «χορό» κι έχει μείνει μόνη της.
Η κοιτίδα του πολιτισμού και της δημοκρατίας είναι επίσης η μοναδική που κρατά «ομπρέλα στη βροχή» ρευστότητας της ΕΚΤ διότι δεν πληροί τις προδιαγραφές.
Με βάση την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της, η Ελλάδα κατατάσσεται 86η ανάμεσα σε 138 χώρες. Σημειωτέον, οι χώρες της Ευρωζώνης είναι 19. Τουλάχιστον, προς το παρόν.
Το World Economic Forum, το οποίο οι μαρξιστές οικονομολόγοι επικαλούνται στην Ελλάδα μόνο όταν -καλώς ή κακώς- θέλουν να υποβαθμίσουν τη σημασία των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας, εξηγεί ποιοι είναι οι προβληματικοί παράγοντες που καθηλώνουν τη χώρα στις τελευταίες θέσεις όσων δεικτών αποτυπώνουν τη δυναμική μιας οικονομίας.
Είναι κατά σειρά προτεραιότητας οι ασταθείς πολιτικές (17,6), τα φορολογικά βάρη (17,1), η αναποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης (15,6), η αδυναμία πρόσβασης σε χρηματοδότηση (14,0), το φορολογικό κανονιστικό πλαίσιο (12,1) και η κυβερνητική αστάθεια (9,3).
Δεν είναι δηλαδή το χρέος, το οποίο αποπληρώνεται σε μεγάλο βάθος χρόνου και με χαμηλό κόστος, πόσο μάλλον κάποια παγκόσμια συνωμοσία σε βάρος της χώρας.
Πρόκειται αντιθέτως για εντοπισμένα πεδία παρέμβασης που επιδρούν άμεσα στην ποιότητα του επιχειρείν στην Ελλάδα.
Η απάντηση στο πρόβλημα είναι οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις. Οι τελευταίες αποτελούν και το σημείο σύγκλισης της Ουάσιγκτον με το Βερολίνο.
Παρά την προσπάθεια να αναδειχθεί το χρέος ως καθοριστικό στοιχείο διαφωνίας ανάμεσα στους θεσμούς, στην πραγματικότητα, το ΔΝΤ πιέζει την Ελλάδα στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων, όπου μάλιστα είναι πιο σκληρό από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, για να λυθούν τα χέρια της Γερμανίας και να προχωρήσει στη δρομολογημένη πλην «παγωμένη» περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους.
Το είπε ο Τζακ Λιου στον Ευκλείδη Τσακαλώτο: Η πρόοδος στις μεταρρυθμίσεις είναι σημαντική για να αρχίσει η Ε.Ε. τη συζήτηση με το ΔΝΤ ως προς το timing και τις λεπτομέρειες της ελάφρυνσης του χρέους.
