της Λέττας Καλαμαρά

Με προσευχή, θλίψη, πόνο και δάκρυα ο ισραηλινός λαός αποχαιρετά τον ηγέτη του και τον τελευταίο της γενιάς των ιδρυτών του, που βρίσκεται βαθιά στην ψυχή και τη συνείδησή του, όπως δηλώνουν oι πολίτες της χώρας. «Αποχαιρετάμε τον παππού μας», λέει στη «Ν» η Λιρόν, φοιτήτρια της Νομικής, διατυπώνοντας με αυτό τον τρόπο την ένταση των συναισθημάτων της για τον θάνατο του Σιμόν Πέρες.

«Η ευθύνη της συνέχειας του έργου του περνάει πλέον στη νέα γενιά. Είναι υποχρέωσή μας να συνεχίσουμε το αποτέλεσμα του οράματός του και της τεράστιας προσπάθειάς του», σχολιάζει η Ιβόν, στέλεχος του Κέντρου Νεότητας  του Δήμου του Τελ Αβίβ. Και συμπληρώνει πως έφυγε από τη ζωή ένας από τους τελευταίους ιδρυτές του ισραηλινού κράτους, ο οποίος όχι μόνο μπορούσε να ορίσει το όραμα του Ισραήλ αλλά γνώριζε και πώς να το υλοποιεί».

Ως εμπνευστή, πρωτοπόρο ηγέτη και μοναδικό εκφραστή του ισραηλινού κράτους περιγράφουν τον Σιμόν Πέρες όσοι είχαν την ευκαιρία να ζήσουν, να δουλέψουν κοντά του και να ακολουθήσουν το δρόμο που χάραξε με την πολιτική του. «Ήταν προσιτός, φιλικός και αγαπούσε πολύ τους νέους», λέει ο Ραν, στέλεχος πλέον σε υπουργείο του Ισραήλ και θυμάται το Σιμόν Πέρες να συνεργάζεται ουσιαστικά με ομάδες φοιτητών, για θέματα εκπαίδευσης, έρευνας και καινοτομίας. Ενθάρρυνε τους νέους να υλοποιούν τα όνειρά τους και προσπαθούσε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να το καταφέρουν. Είναι χαρακτηριστική η έκφραση που έλεγε ο Ισραηλινός ηγέτης: «να βρεις μια ιδέα, κάτι, μεγαλύτερο από τον εαυτό σου και μετά να δώσεις τα πάντα, τη ζωή σου, σε αυτό».

Πριν από χρόνια στην Τζάφα, προάστιο πλέον του Τελ Αβίβ, δημιουργήθηκε το Κέντρο Πέρες, αφιερωμένο στο ειρηνευτικό έργο του. Πρόσφατα το συγκεκριμένο κέντρο έγινε κέντρο ειρήνης και καινοτομίας. Όπως είχε δηλώσει τότε ο Σιμόν Πέρες, στο συγκεκριμένο κέντρο μπορούν όλοι νέοι, Εβραίοι, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, να δουλέψουν στον τομέα της επιστήμης και της τεχνολογίας.

«Όλη μου τη ζωή έχω εργαστεί για να διασφαλίσω ότι το μέλλον του Ισραήλ βασίζεται στην επιστήμη και την τεχνολογία, καθώς και σε μια ακλόνητη ηθική δέσμευση. Με αποκαλούν ονειροπόλο. Αλλά σήμερα, όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε ότι όσο μεγαλύτερο είναι το όνειρο, τόσο πιο θεαματικά είναι τα αποτελέσματα. Είμαι περήφανος για τους νέους μας».