Ανοιχτή πρόσκληση για διάλογο και συμπόρευση στις δυνάμεις, τις πολιτικές κινήσεις και τις προσωπικότητες, του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, της ανανεωτικής αριστεράς, του σοσιαλιστικού χώρου που θα ήθελαν να προσφέρουν «στη μεγάλη αυτή προσπάθεια για την αλλαγή στην Ευρώπη, την ανάκαμψη και την ανασυγκρότηση στην πατρίδα μας», απηύθυνε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εν όψει του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως είπε ότι το επικείμενο συνέδριο είναι το πιο κρίσιμο στην ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ «έχοντας 3 χρόνια μπροστά που μπορούν να αλλάξουν την Ελλάδα και τη θέση της στην Ευρώπη».
Σημείωσε ότι «το συνέδριο αυτό πρέπει να είναι μια ευκαιρία να ξεκινήσει αυτός ο αναγκαίος διάλογος και να διευρυνθεί», διευκρινίζοντας: «Ξέρω ότι σε αυτόν τον διάλογο δυστυχώς δεν δύνανται να συμμετάσχουν οι οργανωμένες δυνάμεις της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας αφού έχουν κάνει δυστυχώς αυτοκαταστροφικές πολιτικές επιλογές στοίχισης πίσω από μια ακραία νεοφιλελεύθερη δεξιά, αυτή του κ. Μητσοτάκη».
«Γνωρίζω ωστόσο ότι εκτός από τα κόμματα υπάρχουν και πολιτικές κινήσεις, δυνάμεις, προσωπικότητες του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, της ανανεωτικής αριστεράς, του σοσιαλιστικού χώρου, που είτε σε προσωπικό είτε σε συλλογικό επίπεδο θα ήθελαν να λάβουν μέρος σε ένα τέτοιο γόνιμο διάλογο, χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς ιδιοτέλειες, και να καταθέσουν την άποψη τους, να προσφέρουν στη μεγάλη αυτή προσπάθεια για την αλλαγή στην Ευρώπη, την ανάκαμψη και την ανασυγκρότηση στην πατρίδα μας» είπε.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Αλέξης Τσίπρας απηύθυνε «ανοικτή πρόσκληση διαλόγου και συμπόρευσης σε όλες αυτές τις δυνάμεις και τις προσωπικότητες», γιατί, όπως υπογράμμισε, «η προσπάθεια μας να ξαναστήσουμε την Ελλάδα στα πόδια της αλλά με την κοινωνία όρθια και προστατευμένη, είναι μια προσπάθεια που μας αφορά όλους, όλες τις προοδευτικές και αριστερές δυνάμεις, όλους τους προοδευτικούς πολίτες και έχουμε μια ευκαιρία πολύ σημαντική που η ιστορία δεν δίνει πολύ συχνά: Είμαστε στη διακυβέρνηση του τόπου και έχουμε την ιστορική ευθύνη».
«Από αυτόν τον κοινό αγώνα δεν μπορεί και δεν πρέπει να περισσεύει κανείς και καμιά» κατέληξε.
