Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Πολλά λόγια, λίγη δράση. Οι διεθνείς αγορές πετρελαίου εξακολουθούν να επηρεάζονται από την επικοινωνιακή πολιτική του ΟΠΕΚ, αλλά ολοένα και λιγότεροι επενδυτές και αναλυτές τον λαμβάνουν σοβαρά υπόψη.
Ελάχιστοι είναι αυτοί που περιμένουν μία σημαντική συμφωνία στην άτυπη συνάντηση του καρτέλ που αρχίζει σήμερα στην Αλγερία, με τον ΟΠΕΚ να έχει ήδη στο ενεργητικό του τρεις αποτυχημένες απόπειρες να σταματήσει τη διολίσθηση των τιμών που άρχισε το 2014. Ελλείψει ικανότητας να επηρεάσει την προσφορά στην αγορά πετρελαίου, ο ΟΠΕΚ έχει πλέον ελάχιστες επιλογές να στηρίξει τις τιμές που απέχουν παρασάγγας από τα 100 δολάρια το βαρέλι, το επιθυμητό επίπεδο για ορισμένα μέλη, για να ισοσκελίσουν τους προϋπολογισμούς τους. Η στρατηγική των δηλώσεων, που λειτουργούν υποστηρικτικά για τις τιμές, είναι το τελευταίο «όπλο» στη φαρέτρα του ΟΠΕΚ.
Ο ρόλος του ως διαμορφωτής, ανεβάζοντας και κατεβάζοντας τις τιμές μέσω ρύθμισης της παραγωγής του, έπαψε να υφίσταται όταν η αμερικανική πετρελαϊκή «έκρηξη» υποβάθμισε αυτή την ικανότητα και η Σαουδική Αραβία αγωνίζεται να διατηρήσει με κάθε τρόπο το μερίδιο αγοράς της. Αυτό ωστόσο που καθιστά αντικειμενικά πολύ δύσκολη μία συμφωνία ανάμεσα στο Ριάντ και στην Τεχεράνη είναι η γεωπολιτική ένταση και η αιματηρή διαμάχη τους για πρωτοκαθεδρία στην περιοχή. Οι δύο κορυφαίοι παραγωγοί χρησιμοποιούν το πετρέλαιο ως «όπλο», με το «βαρύ πυροβολικό» στον ΟΠΕΚ να παραμένει η Σαουδική Αραβία, η οποία δεν θέλει μεν να ενδώσει σε ιρανικές πιέσεις, αλλά από την άλλη οι παρατεινόμενες χαμηλές τιμές δημιουργούν μεγάλα προβλήματα. Με αποτέλεσμα, μια διακρατική διαμάχη που απειλεί να αποσταθεροποιήσει και ολόκληρο τον ΟΠΕΚ. Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με αναλυτές, ότι Σαουδική Αραβία και Ιράν δεν θα μπορούσαν να συμφωνήσουν ούτε στα βασικά στατιστικά στοιχεία που θα όριζαν τα επιθυμητά επίπεδα για «πάγωμα» της παραγωγής τους.
