Από την έντυπη έκδοση
Του Βασίλη Κωστούλα
[email protected]
Ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς ήταν ξεκάθαρος. Η σταθερά για τον ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ο «δημοκρατικός δρόμος για τον σοσιαλισμό».
Υπό αυτήν την έννοια κάνει απλώς «τον συμβιβασμό που απαιτεί μια ήττα, μπροστά στους συσχετισμούς που υπερτερούν, για να συνεχίσει τον αγώνα».
Η υπογραφή ενός μνημονίου κατανόησης με τους χρηματοδότες της χώρας δεν σηματοδοτεί κατ’ ανάγκη τη μετάλλαξη μιας συμμαχίας της ριζοσπαστικής Αριστεράς σε παράταξη της σοσιαλδημοκρατίας.
Τα κομμουνιστικής προέλευσης κόμματα που παίζουν με τους όρους της αστικής δημοκρατίας χρησιμοποιούν ευθέως το επιχείρημα ότι χτυπούν το σύστημα «από μέσα».
Συμμετέχουν στον κοινοβουλευτισμό και δηλώνουν «παρών» στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ενίοτε, αναλαμβάνουν και την ευθύνη της διακυβέρνησης μιας χώρας - μέλους της Ευρωζώνης.
Δεν θα πρέπει λοιπόν να εκπλήσσει η διπλή γλώσσα του ΣΥΡΙΖΑ στον καθοριστικό τομέα των επενδύσεων.
Στο εξωτερικό, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας διαμηνύει ότι επιδιώκει την προσέλκυση κεφαλαίων για την ελληνική οικονομία. Υποστηρίζει μάλιστα ότι η εκκρεμότητα του χρέους καθυστερεί τις επενδύσεις που έχει ανάγκη η Ελλάδα.
Την ίδια ώρα, στο εσωτερικό, οι υπουργοί που φέρουν την αρμοδιότητα της υλοποίησης έργων συμβολικής σημασίας για το επενδυτικό προφίλ της χώρας κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να ανατρέψουν τα αρχικά masterplans και ξεκαθαρίζουν ότι με το ζόρι κυρώνουν projects όπως αυτό του Ελληνικού.
Ποιο μήνυμα στέλνουμε τελικά στους επίδοξους επενδυτές;
Δεν είναι τυχαίο ότι οι πιστωτές, όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, ζητούν από την Ελλάδα να αναλάβει την ιδιοκτησία του προγράμματος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνειδητά καθυστερούν την περαιτέρω μείωση του χρέους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πράγματι υπέγραψε ένα μνημόνιο που έρχεται κόντρα σε όλα όσα υποστήριζε προεκλογικά. Στην πράξη, όμως, υπέγραψε ένα μνημόνιο για να το υπονομεύσει.
Τουλάχιστον, δεν το κρύβει. Για όσους τυχόν μπερδεύτηκαν, η χώρα βαδίζει στον «δημοκρατικό δρόμο για τον σοσιαλισμό».
