Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
Η είδηση δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία, αντιθέτως ήταν αναμενόμενη. Εντούτοις, το ποσό ήταν τόσο μεγάλο -13 δισ. ευρώ- που πραγματικά προκαλεί σοκ και δέος.
Ο λόγος για την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να απαιτήσει από την Apple την καταβολή καθυστερούμενων φόρων στην ιρλανδική κυβέρνηση, κρίνοντας ότι οι ευνοϊκές φορολογικές ρυθμίσεις μεταξύ του αμερικανικού τεχνολογικού «κολοσσού» και των αρχών του Δουβλίνου συνιστούν παράνομες κρατικές ενισχύσεις.
Το υπέρογκο ποσό των 13 δισ. είναι αρκετό ώστε να καλύψει το σύνολο των δαπανών του ιρλανδικού συστήματος υγείας. Και όμως, το Δουβλίνο δεν τα θέλει αυτά τα χρήματα και έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα προσφύγει εναντίον της απόφασης της Κομισιόν.
Σύμφωνα με τις αρχές ανταγωνισμού των Βρυξελλών, από τις έρευνες διαπιστώθηκε ότι η ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση μέσω ειδικών συμφωνιών με το ιρλανδικό κράτος επέτρεψε στην Apple να επιβαρυνθεί στο διάστημα 2003-2014 με σημαντικά λιγότερους φόρους σε σύγκριση με τις υπόλοιπες επιχειρήσεις.
Στην ουσία, η Apple φορολογείτο με συντελεστή περίπου 1%, τη στιγμή που ο εταιρικός φόρος στην Ιρλανδία είναι 12,5%. Ακόμη όμως κι αυτός ο φορολογικός συντελεστής είναι πολύ χαμηλός, μάλιστα ο πιο χαμηλός μεταξύ των χωρών της Δυτικής Ευρώπης.
Γιατί η Ιρλανδία και οι άλλες χώρες-μέλη της Ε.Ε. με φορολογικά καθεστώτα που ευνοούν μεγάλες πολυεθνικές δεν θέλουν αυτά τα χρήματα;
Στην περίπτωση της Ιρλανδίας, τα 13 δισ. ευρώ της Apple είναι υπερδιπλάσια των φόρων που εισέπραξε το Δουβλίνο από τις επιχειρήσεις στο σύνολο του 2015.
Το νόμισμα όμως του θεμιτού ανταγωνισμού έχει δύο όψεις. Η μία αφορά τη στάση της Κομισιόν και της επιμονής της για ίση φορολογική μεταχείριση όλων των επιχειρήσεων.
Οι αρχές ανά τον κόσμο συμπαρατάσσονται στη μάχη για την πάταξη της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής, που μόνο στην Ευρώπη κοστίζει ένα τρισ. ευρώ ετησίως.
Η άλλη όψη αφορά την προσέλκυση επενδύσεων και την απασχόληση. Το ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς αποτελεί βασικό «πυλώνα» για την οικονομική ανάπτυξη του «κέλτικου τίγρη», προσελκύοντας μεγάλες πολυεθνικές των ΗΠΑ, όπως η Apple, Google και Facebook στο Δουβλίνο, απασχολώντας πάνω από 100.000 εργαζομένους.
Ακόμη και όταν η Ιρλανδία βρισκόταν σε καθεστώς μνημονίου, αντιστάθηκε στις πιέσεις των πιστωτών για αλλαγές στη φορολόγηση των επιχειρήσεων.
Σε εκείνη τη μάχη το Δουβλίνο είχε κερδίσει. Στη νέα αναμέτρηση με τις Βρυξέλλες, καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει πει την τελευταία της λέξη.
