Το συσχετισμό μεταξύ του αριθμού των επεμβάσεων θυρεοειδεκτομής και της επιτυχούς έκβασης μιας τέτοιας επέμβασης έφερε στο φως μελέτη που έγινε στο Duke University Medical Center και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Annals of Surgery».
Η μελέτη αξιολόγησε δεδομένα από 16.954 ασθενείς, οι οποίοι είχαν υποβληθεί σε θυρεοειδεκτομή μεταξύ 1998 και 2009 και εντάχθηκαν σε μια εθνική βάση δεδομένων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι ασθενείς που πρόκειται να αφαιρέσουν τον θυρεοειδή αδένα τους θα πρέπει να αναζητήσουν χειρουργό ο οποίος να εκτελεί τουλάχιστον 25 θυρεοειδεκτομές ετησίως, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος επιπλοκών.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι υπάρχει άρρηκτη σχέση μεταξύ του αριθμού των επεμβάσεων που εκτελούν κάθε χρόνο οι χειρουργοί και των ποσοστών επιπλοκών που εμφανίζουν οι ασθενείς τους. Συγκεκριμένα ανακάλυψαν ότι, οι ασθενείς των χειρουργών που πραγματοποιούσαν 1 επέμβαση/έτος είχαν 87% αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών, από 2-5 επεμβάσεις 68%, από 6-10 επεμβάσεις 42%, από 11-15 επεμβάσεις 22%, από 16-20 επεμβάσεις 10%, ενώ οι ασθενείς όσων χειρουργών εκτελούσαν από 21-25 επεμβάσεις διέτρεχαν 3% αυξημένο κίνδυνο.
Οι ερευνητές του Duke Medical υποστηρίζουν ότι το 51% των χειρουργών που εκτελούν θυρεοειδεκτομές δεν ξεπερνούν τη μία ανά χρόνο. Γι' αυτό, όπως αναφέρει η συγγραφέας της μελέτης και επικεφαλής του τμήματος ενδοκρινικής χειρουργικής στο Duke, Julie A. Sosa, M.D., λόγω της τεχνικής δυσκολίας της επέμβασης οι ασθενείς θα πρέπει να έχουν το θάρρος να ρωτήσουν τον υποψήφιο χειρουργό τους πόσες επεμβάσεις τέτοιου είδους εκτελεί τον χρόνο και από την πλευρά τους οι χειρουργοί έχουν την ηθική υποχρέωση να απαντούν καθώς, όπως είπε, η διενέργεια περισσότερων επεμβάσεων μπορεί να μην εγγυάται απαραίτητα την απουσία επιπλοκών, ωστόσο μειώνει τις πιθανότητες να συμβούν.
Αναλύοντας τη μελέτη αυτή ο γενικός χειρουργός και εξειδικευμένος στη χειρουργική ογκολογία και προηγμένη λαπαροσκοπική χειρουργική Δρ. Εμμανουήλ Ζαχαράκης - Διευθυντής Χειρουργικής Ανωτέρου Πεπτικού, Κλινική ΙΑΣΩ General (Αθήνα) & Συνεργάτης Κλινικής ‘Άγιος Λουκάς’ (Θεσ/νίκη) - Επ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Imperial College London, επισημαίνει ότι η εμπειρία του χειρουργού είναι καθοριστικής σημασίας για την έκβαση του ασθενούς.
Όπως λέει ο κ. Ζαχαράκης, ο θυρεοειδής αδένας είναι στη βάση του λαιμού και παράγει ορμόνες οι οποίες διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στον μεταβολισμό του ανθρώπου. Η ανάγκη για θυρεοειδεκτομή επιβάλλεται σε περιστατικά κακοήθειας -όπου συχνά απαιτείται ευρύτερος λεμφαδενικός καθαρισμός για την αφαίρεση τυχόν λεμφαδενικών μεταστάσεων- υπερλειτουργίας του αδένα, ή βρογχοκήλης, μας εξηγεί.
Αν και η ολική θυρεοειδεκτομή είναι γενικά ασφαλής επέμβαση, μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές όπως αιμορραγία, προβλήματα με τους παραθυρεοειδείς αδένες και βλάβες στο λαρυγγικό νεύρο, οι οποίες ενδεχομένως να οδηγήσουν σε δυσκολίες στην ομιλία, την αναπνοή και την κατάποση.
Άλλη μια αιτία που μπορεί να οδηγήσει τον ασθενή στο χειρουργείο είναι οι όζοι του θυρεοειδούς αλλά η εξέλιξη της τεχνολογίας σήμερα, έχει επιτρέψει τον ευκολότερο εντοπισμό τους.
