Από την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
«Είναι η προτεραιότητά μου, το όνειρο και ο εφιάλτης μου». Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Ματέο Ρέντσι, μιλούσε στους δημοσιογράφους για την ανάπτυξη.
Θα μπορούσε όμως κάλλιστα να αναφέρεται στο δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση, που θα λάβει χώρα στα τέλη Οκτωβρίου. Δεν είναι παράτολμο να υποθέσουμε ότι τον έχει κάνει να χάσει τον ύπνο του. Γιατί το συγκεκριμένο δημοψήφισμα δεν είναι απλώς ένα πολιτικό στοίχημα του τρίτου κατά σειρά διορισμένου πρωθυπουργού στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομία του ευρώ. Είναι ένα στοίχημα που θα κρίνει το πολιτικό μέλλον του ίδιου, της Ιταλίας, αλλά και συνολικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όταν ο Ματέο Ρέντσι ανέλαβε στις αρχές του 2014 τα ηνία της Ιταλίας, πολλοί πίστεψαν ότι θα εξελιγχθεί γρήγορα σε «κόκκινο πανί» για την ευρωπαϊκη ελίτ. Από την πρώτη στιγμή εξαπέλυσε δριμεία επίθεση εναντίον της προσήλωσης στη σκληρή λιτότητα, ζήτησε αλλαγή πλεύσης, δεν δίστασε να δείξει τη Γερμανία ως υπαίτια για την πολιτική αναταραχή ανά την Ευρώπη, υπογραμμίζοντας ότι ο δρόμος που επιβάλλει ως κυρίαρχη δύναμη «πυροδοτεί τις φλόγες του λαϊκισμού», να συγκρουστεί με την Κομισιόν για την «εμμονή της με τα κόμματα και τα δεκαδικά ψηφία» στον ιταλικό προϋπολογισμό.
Τελικά κέρδισε τον σεβασμό των Ευρωπαίων ομολόγων του. Γιατί η κριτική συνοδεύθηκε από την εφαρμογή κρίσιμων μεταρρυθμίσεων στις αγορές εργασίας και προϊόντων, από την έξοδο της οικονομίας από την ύφεση και την αργή, αλλά σταθερή μείωση της ανεργίας. Από τη σύγκριση με τη σύντομη θητεία των Μάριο Μόντι και Ενρίκο Λέτα και πολύ περισσότερο με το σκηνικό που άφησε πίσω του ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, βγαίνει σίγουρα κερδισμένος.
Σήμερα, όμως, βλέπει στις δημοσκοπήσεις το κόμμα του να δέχεται πιέσεις και το αντιευρωπαϊκό Κίνημα των Πέντε Αστέρων να καλπάζει. Και γνωρίζει πολύ καλά ότι στο δημοψήφισμα, με το οποίο επιδιώκει να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του για πολιτική σταθερότητα στη χώρα του, μπορεί να αποδειχθεί ο εφιάλτης της Ευρώπης.
