Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Η αυστηρότητα των κανόνων εμποδίζει τελικά την εφαρμογή τους, ειδικά στο σημερινό δυσχερές ευρωπαϊκό περιβάλλον.
Η Κομισιόν αναδιπλώθηκε στο θέμα της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, εισηγούμενη την ακύρωση των προστίμων, όταν λίγες ημέρες πριν ήταν αυτή που, για πρώτη φορά από συστάσεως του ευρώ, είχε ανοίξει τον δρόμο για την επιβολή κυρώσεων στις δύο χώρες, επειδή δεν κατάφεραν να τηρήσουν τους στόχους αναφορικά με τη μείωση του δημοσίου ελλείμματος την περίοδο 2013-2015.
Γιατί τέτοιο παρασκήνιο, αφού και άλλες χώρες στο παρελθόν είχαν παραβιάσει τα όρια του Συμφώνου Σταθερότητας χωρίς να υποστούν κυρώσεις; Η Κομισιόν χρησιμοποίησε «υψηλό βαθμό ευελιξίας και διακριτικότητας» για την Ιταλία και τη Γαλλία το 2015, παρά τα στοιχεία που υποδείκνυαν ότι η διαδικασία θα έπρεπε να είχε αυστηροποιηθεί. Το 2003, Γαλλία και Γερμανία είχαν παρουσιάσει ελλείμματα πάνω από το 3% του ΑΕΠ, αποφεύγοντας τις κυρώσεις.
Πέρα όμως από το καθεστώς «των δύο μέτρων και σταθμών» που ισχύει στην Ευρωζώνη, με το χάσμα ανάμεσα στον Βορρά και στον απείθαρχο Νότο να χάσκει ακόμη μεγαλύτερο, αυτό που έχει ενδιαφέρον στην τελευταία περίπτωση είναι η εντυπωσιακή αλλαγή θέσης του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Σύμφωνα με το γερμανικό Τύπο, ο κ. Σόιμπλε παρενέβη στις Βρυξέλλες για να αποτρέψει την επιβολή προστίμου στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Τη στιγμή που στις αρχές Ιουνίου είχε πει την περίφημη φράση «επιτέλους, διάβολε, η Κομισιόν πρέπει να εφαρμόσει τις συνθήκες», εξαπολύοντας μύδρους κατά της στάσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία δεν ήθελε να επιβάλει κυρώσεις.
Στις αρχές Ιουλίου, ο κ. Σόιμπλε είχε προκαλέσει μέχρι και διπλωματικό επεισόδιο στην Πορτογαλία, λέγοντας ότι η Λισαβόνα θα διαπράξει βαρύ σφάλμα, εάν δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις της, ενώ έφθασε έως το σημείο να προειδοποιήσει για την ανάγκη νέου προγράμματος στήριξης για τη χώρα. Αναμφίβολα, ο ευρωσκεπτικισμός καλά κρατεί και φοβίζει... Επιβολή κυρώσεων σε χώρες του Νότου σε καμία περίπτωση δεν θα διευκόλυνε την κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί μετά το Brexit, καθώς θα φούντωνε τον ευρωσκεπτικισμό στους λαούς του Νότου, αλλά και θα δικαίωνε τις ακραίες φωνές της Ε.Ε...
