Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
«Τα ειλικρινή λόγια δεν είναι πάντα ωραία, τα ωραία λόγια δεν είναι πάντα ειλικρινή» είχε πει κάποτε ένας Κινέζος φιλόσοφος. Ρήση απόλυτα επίκαιρη στο σημερινό πολιτικό σκηνικό της Ευρώπης, που χαρακτηρίζεται από μεγαλοστομίες, ανισομέρειες, καινοφανείς ή λανθάνοντες εθνικισμούς, ανατροπές, πισωγυρίσματα, αλλά και απουσία ισχυρών προσωπικοτήτων ικανών να εμμένουν σταθερά στον λόγο τους.
Ο πρώην δήμαρχος του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον, επικεφαλής της εκστρατείας του Brexit, έχει υπάρξει, δίχως αμφιβολία, καταιγιστικός στις δηλώσεις του προτού ακόμη περάσει στο πεδίο της πολιτικής, όταν ανήκε ακόμη στον χώρο της δημοσιογραφίας, δίχως ωστόσο να είναι πάντα ξεκάθαρος. Τώρα, μετά το Brexit, που αναδεικνύεται φαβορί, σύμφωνα με γραφεία στοιχημάτων, για να αντικαταστήσει τον Ντέιβιντ Κάμερον στη θέση του πρωθυπουργού, θα μπορούσε να σκεφθεί κάποιος ότι ο κ. Τζόνσον πέτυχε τον σκοπό του. Απέδειξε όμως και την αξιοπιστία του;
Σε δηλώσεις του προς δημοσιογράφους μετά το Brexit «κατέβασε τους τόνους» λέγοντας ότι «δεν υπάρχει ανάγκη για βιασύνη και πως τίποτε δεν θα αλλάξει βραχυπρόθεσμα για τη χώρα». Ακόμη και λίγες ημέρες πριν από το δημοψήφισμα είχε αρχίσει να παίρνει αποστάσεις από τις ξενοφοβικές «κορόνες» άλλων υποστηρικτών του Brexit. Ίσως, όπως και κάποιοι άλλοι πολιτικοί, να πόνταρε στο γεγονός ότι οι Βρετανοί θα ψήφιζαν με μικρή πλειοψηφία να παραμείνουν στην Ε.Ε. και συνεπώς θα μπορούσε να θεωρηθεί ο γεφυροποιός των Τόρις, ανάμεσα στους ευρωσκεπτικιστές και τους φιλοευρωπαϊστές και ως εκ τούτου ο πλέον κατάλληλος για αντικαταστάτης του κ. Κάμερον.
Και τώρα ο κ. Τζόνσον κέρδισε μία εκθαμβωτική νίκη με τη δυναμική να αλλάξει κάθε πτυχή της κοινωνίας, όπως είχε υποσχεθεί, από τα δικαιώματα των εργαζομένων έως την προστασία του περιβάλλοντος. Και ξαφνικά η εκστρατεία υπέρ του Brexit δεν έχει σχέδιο και δεν γνωρίζει πώς να επιλύσει τις δυσκολίες με τη Σκωτία, τη Β. Ιρλανδία, το «στρατόπεδο» των μεταναστών στο Καλέ και ένα σωρό άλλα προβλήματα. «Μπορείς λοιπόν να ξεγελάσεις όλους τους ανθρώπους για κάποιο χρόνο, μπορείς ακόμη να ξεγελάς πάντα μερικούς ανθρώπους, δεν μπορείς όμως να ξεγελάς πάντα όλους τους ανθρώπους» είχε πει ο Αβραάμ Λίνκολν.
