Τις προσπάθειες της ελληνικής κοινωνίας, των οργανώσεων, των αλληλέγγυων, των εθελοντών, των εργαζομένων για την αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος, χαιρέτισε ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων.
Όπως τόνισε σε μήνυμά του ο αναπληρωτής υπουργός, ο αριθμός των προσφύγων το 2015 άγγιξε τα 65 εκατομμύρια, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο.
«Επιλέγουμε σήμερα να σταθούμε στη γενεσιουργό αιτία της προσφυγιάς. Επιλέγουμε να σταθούμε και να ενώσουμε τις φωνές μας με όλους αυτούς που έχουν αφήσει, τις ζωές τους, τους ανθρώπους τους, τις οικογένειες τους πίσω, στη χώρα τους για να γλυτώσουν από τον πόλεμο, να γλυτώσουν από τον θάνατο» τόνισε ο κ. Μουζάλας, καλώντας όλους τους συναρμόδιους φορείς τόσο στην ευρωπαϊκή κοινότητα όσο και στην παγκόσμια «να συμβάλλουν ώστε να τερματιστεί ο πόλεμος, η γενεσιουργός αιτία της προσφυγιάς».
«Ως τότε θα συνεχίσουμε να καταβάλλουμε όλες μας τις προσπάθειες μας για να υποδεχθούμε και να φιλοξενήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους ανθρώπους αυτούς. Να ανοίξουμε τα χέρια μας, που αποτελούν τα χέρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να τους αποδείξουμε ότι η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη είναι δυο όροι που ανταποκρίνονται όσο καλύτερα γίνεται στην πατρίδα μας αλλά και στην ευρωπαϊκή οικογένεια», συνέχισε ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, παραθέτοντας στίχους από το ποίημα «Πατρίδα» της Warsan Shire.
«κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγά
φωτιά κάτω απ΄ τα πόδια σου
ζεστό αίμα στην κοιλιά σου
δεν είναι κάτι που φαντάστηκες ποτέ ότι θα έκανες
μέχρι που η λεπίδα χαράζει απειλές στο λαιμό σου
και ακόμα και τότε ψέλνεις τον εθνικό ύμνο
ανάμεσα στα δόντια σου
και σκίζεις το διαβατήριό σου σε τουαλέτες αεροδρομίων
κλαίγοντας καθώς κάθε μπουκιά χαρτιού
δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να γυρίσεις.
πρέπει να καταλάβεις
ότι κανένας δε βάζει τα παιδιά του σε μια βάρκα
εκτός αν το νερό είναι πιο ασφαλές από την ξηρά
κανένας δεν καίει τις παλάμες του
κάτω από τρένα, ανάμεσα από βαγόνια
κανένας δεν περνά μέρες και νύχτες στο στομάχι ενός φορτηγού
τρώγοντας εφημερίδες
εκτός αν τα χιλιόμετρα που ταξιδεύει
σημαίνουν κάτι παραπάνω από ένα ταξίδι.»
