Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Στην τελική διακήρυξη των G7 τονίζεται ότι «η παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη είναι η πρώτη μας προτεραιότητα» και ότι «θα πρέπει να γίνει χρήση όλων των δυνατών πολιτικών μέσων για να αναζωογονηθεί η ζήτηση».
Από την Ισε-Σίμα στην Αθήνα. Ο άνδρας που ελέγχει εννιά ωριαίες ζώνες δηλώνει στο Προεδρικό Μέγαρο ότι «όλοι διανύουμε δύσκολους καιρούς, που σχετίζονται με την οικονομία» και λίγο αργότερα στο Μέγαρο Μαξίμου ότι «η συγκυρία είναι δύσκολη, αλλά υπάρχουν προοπτικές».
Είναι η οικονομία που «ανοίγει» ακόμη κι όσους ανασύρουν μνήμες αυτοκρατορίας. Είναι η οικονομία που προκρίνει τον πραγματισμό.
Οι χαμηλές ενεργειακές πτήσεις και οι δυτικές κυρώσεις δεν είναι διαδόσεις. Η τιμή του πετρελαίου έχει μειωθεί στο ήμισυ, προκαλώντας έντονους κλυδωνισμούς, με τα κρατικά και επιχειρηματικά έσοδα να μειώνονται κατακόρυφα στη Ρωσία.
Επιπλέον, οι κυρώσεις που της επιβλήθηκαν μετά την προσάρτηση της Κριμαίας αποτελούν εμπόδιο για τη χρηματοδότηση επενδυτικών σχεδίων.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, ο αριθμός των πολιτών που ζουν στο όριο της φτώχειας αναμένεται να ξεπεράσει τα 20 εκατομμύρια σε ένα πληθυσμιακό σύνολο 140 εκατομμυρίων.
Οι μικρομεσαίοι, που είχαν λάβει δάνεια σε ευρώ και δολάρια, έχουν σχεδόν διπλάσια χρέη, λόγω της υποτίμησης του ρουβλίου.
Δεν κομίζουμε χιόνια στην Αγία Πετρούπολη, γενέτειρα του Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς, ο οποίος έχει και διδακτορικό στα Οικονομικά.
Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι και τραγικά για μια χώρα με μόνιμη έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας, πυρηνικά όπλα, άφθονους φυσικούς πόρους και πολλαπλούς ρόλους.
«Θα δούμε εάν θα μπορέσουμε να ελαττώσουμε σταδιακά τις κυρώσεις. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο, όπως ακριβώς συνεργαστήκαμε για το Ιράν. Αναφορικά με τη Ρωσία είμαι αρκετά ρεαλιστής για να γνωρίζω ότι χρειαζόμαστε την ίδια συνεργασία στο θέμα της Συρίας και της Λιβύης».
Οι Γερμανοί χαλαρώνουν το σκοινί σε μια ιστορία που δεν έχει τέλος. Όπως και τα ερωτήματα.
