Του Δημήτρη Χατζηνικόλα
Πολιτικά διαχειρίσιμη θεωρούν στο Μαξίμου μια καθυστέρηση μέχρι το Φθινόπωρο στην επίλυση του μείζονος θέματος της βιωσιμότητας του χρέους, αρκεί αυτή να συνοδευτεί με συγκεκριμένες δεσμεύσεις (οδικό χάρτη) από την πλευρά των πιστωτών.
Η ελληνική πλευρά θα προσέλθει στην κρίσιμη από κάθε άποψη συνεδρίαση των Ευρωπαίων ΥΠΟΙΚ το μεσημέρι (15:00 τοπική ώρα) με στόχο οι δεσμεύσεις της Αθήνας για αυστηρή τήρηση του προγράμματος να συνοδεύονται από αντίστοιχες δεσμεύσεις των Ευρωπαίων (οδικός χάρτης) για βήμα-βήμα ελάφρυνση του χρέους ώστε οι αγορές να έχουν μπροστά τους ένα καθαρό τοπίο όσον αφορά στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.
Αν και στη «διαμάχη» του ΔΝΤ με την Ευρώπη για το θέμα του χρέους η κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει, κάθε μείωση, για παράδειγμα του στόχου των πρωτογενών πλεονασμάτων για τα επόμενα χρόνια, «είναι ευπρόσδεκτη» σημειώνει κυβερνητικό στέλεχος.
Η λύση που προτείνει η Κομισιόν βασίζεται στην παραδοχή για πρωτογενή πλεονάσματα από το 2018 και για μια δεκαετία 3,5% του ΑΕΠ ετησίως, κάτι που το ΔΝΤ θεωρεί ανέφικτο ενώ για την κυβέρνηση, η οποία για ευνόητους λόγους (κόφτης) επιμένει ότι ο στόχος θα επιτευχθεί, θα ήταν μεγάλο «δώρο» το χαμήλωμα του πήχη.
Σε κάθε περίπτωση το Μαξίμου, έχοντας περάσει από τη Βουλή την πλειοψηφία των μέτρων ενός «δύσκολου» και εμπροσθοβαρούς προγράμματος, έχει χαμηλώσει τους τόνους απέναντι στο ΔΝΤ, ποντάροντας στην πίεση του Ταμείου για ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους και μείωση του στόχου των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Με το κλείσιμο σήμερα της πρώτης αξιολόγησης και την εκταμίευση της δόσης -περί τα 10 δισ.- και έχοντας στο χέρι μια δέσμευση για ελάφρυνση του χρέους με τρόπους που θα περιγράφονται, το Μαξίμου ελπίζει ότι το προσεχές διάστημα και μέχρι το φθινόπωρο θα πορευτεί σε ήρεμα πολιτικά νερά «ανοίγοντας» θέματα και πρωτοβουλίες (συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ, ανασχηματισμός, εκλογικός νόμος, αλλαγές στην Παιδεία, Υγεία) που μέχρι τώρα περνούσαν σε δεύτερη μοίρα λόγω της εκκρεμούς αξιολόγησης.
Το πρόβλημα για τους σχεδιασμούς του Μαξίμου είναι αφενός οι αντοχές της ελληνικής κοινωνίας μετά και το νέο «βαρύ» πακέτο φόρων, αφετέρου ο κίνδυνος κατάρρευσης της συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας για το προσφυγικό-μεταναστευτικό.
