Στις 20 Νοεμβρίου 2003 η τρομοκρατία έβαλε πόδι στην Ευρώπη από την πίσω πόρτα. Στόχοι ήταν το βρετανικό προξενείο και η τράπεζα HSBC στην Κωνσταντινούπολη.
Στις 11 Μαρτίου 2004 γίναμε για πρώτη φορά θεατές της βάρβαρης παράνοιας στην «καρδιά» της Ευρώπης. Οι φόβοι για μία ισλαμική 11η Σεπτεμβρίου στην Ευρώπη επιβεβαιώθηκαν στη Μαδρίτη.
Στις 7 Ιουλίου 2005 το Λονδίνο, μία από τις καλύτερα φρουρούμενες ευρωπαϊκές -και όχι μόνο- πρωτεύουσες δέχεται τρομοκρατικό χτύπημα, μία μόλις ημέρα μετά την ανάληψη της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η Σύνοδος των 8 πιο ανεπτυγμένων χωρών στην Σκωτία.
Δεν πρόκειται για επίθεση στους πλούσιους και ισχυρούς, δεν πρόκειται για πλήγμα ενάντια στους πολιτικούς, αλλά στους απλούς εργαζόμενους, τόνισε ο δήμαρχος του Λονδίνου Κεν Λίβινγκστον. Η τρομοκρατία ματώνει την καθημερινότητά μας.
Η επιλογή του χρόνου στον οποίο πραγματοποιήθηκε αυτή η κτηνωδία -πρωί, ώρα αιχμής- είχε στόχο να προκαλέσει τη μεγαλύτερη αναταραχή και τα περισσότερα θύματα. Είναι μια επίθεση που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με κανένα πολιτικό μέσο. Καμιά επίκληση υπεράσπισης δικαιωμάτων δεν νομιμοποιεί πράξεις τυφλής βίας. Η βαρβαρότητα δεν έχει λογική και πολύ περισσότερο ηθική, ό,τι και αν λένε οι τρομοκράτες σ' ολόκληρο τον κόσμο. Η ρητορεία τους είναι ένας ύμνος στο θάνατο.
Θέλουν να μάς καταστήσουν συγκάτοικους στο φόβο, την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια. Πώς να προστατευτείς απέναντι σε αόρατους εγκληματίες;
H σχέση μεταξύ γης, terra (εδάφους), και terror (τρόμου) έχει αλλάξει. H τρομοκρατία που συνδέουμε με την «Αλ Κάιντα» καθιστά αδύνατη την αναγνώριση του εχθρού και τη ρεαλιστική εκτίμηση του κινδύνου. Κανείς δεν γνωρίζει το είδος, το μέγεθος ή την πιθανότητα του κινδύνου, ούτε υπάρχει κάποιος τρόπος για να ξεχωρίσουμε τις περιοχές που είναι πιο πιθανό να επηρεαστούν. Δεν υπάρχει ασφαλές καταφύγιο, κανείς δε μπορεί να ισχυριστεί ότι η πόλη του είναι ασφαλής, υπογράμμισε ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Ζακ Ρόγκ.
«Είμαστε σε αυτήν την περίσταση όλοι Λονδρέζοι», δήλωσε ο δήμαρχος του Παρισιού Μπερτράν Ντελανοέ. Νεοϋορκέζοι, Μαδριλένοι, ή Λονδρέζοι είμαστε όλοι ευάλωτοι.
K.T.
