Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Τα πρώτα χρόνια του νέου ελληνικού κράτους, οι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνονταν την ενάτη ημέρα κάθε μήνα.
Τη Δευτέρα ο μήνας έχει εννιά, αλλά δεν έχει ανεμελιά. Σίγουρα, δεν έχει εκταμίευση των 5,7 δισ. ευρώ, έχει όμως δηλώσεις, ανεπίσημες διαβεβαιώσεις και αναγνώσεις σε δόσεις. Η κυβέρνηση θέλει συμφωνία τη Δευτέρα, παρά τα μηνύματα για καθυστέρηση. Σύμφωνα με την Αθήνα, οι Ευρωπαίοι συζητούν την ελληνική πρόταση για τον «αυτόματο μηχανισμό διόρθωσης» («κόφτη»), αλλά το ΔΝΤ δεν το κόφτει.
Κόβει η μνήμη σαν μαχαίρι και τα σενάρια στήνουν καρτέρι, όπως αυτό του ρήγματος μεταξύ ευρωπαϊκών θεσμών και ΔΝΤ. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό παραμύθι, στο οποίο οι καλοί είναι ακόμα πραγματικά καλοί και οι κακοί πραγματικά κακοί. Συναρπαστικό, αλλά ελάχιστα πειστικό.
Ανατρέχω στον ιστορικό. Λίγο πριν από τη μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ, οι Αθηναίοι έστειλαν αγγελιοφόρο στους Σπαρτιάτες και τους ζήτησαν να τους βοηθήσουν στον πόλεμο εναντίον των Περσών.
Η απάντηση που έδωσαν στον απεσταλμένο ήταν η εξής: «Είναι εννέα του μηνός και το φεγγάρι δεν είναι γιομάτο».
Σίγουρα δεν φταίνε τα φεγγάρια για της Ελλάδας τα αναστενάρια και της οικείας πια αβεβαιότητας τα βαριά, πολλά ποδάρια.
Σίγουρα δεν φταίνε τα φεγγάρια για τη συλλογή από τροπάρια. Και τη Δευτέρα, άλλη μια μεγάλη μαχαίρα; Πόσες θολές γραμμές, πόσα επαναλαμβανόμενα μοτίβα και μάλιστα σε μία μεγάλη ημέρα. Σε επίπεδο συμβολισμών. Ημέρα της Ευρώπης γαρ, αλλά πόσοι Ευρωπαίοι γιορτάζουν, τον Ρομπέρ Σουμάν δοξάζουν; Ποιος είναι τόσο αισιόδοξος να μιλήσει για προοπτική;
«Οι συζητήσεις θα καλύψουν μια συνολική δέσμη μεταρρυθμίσεων, καθώς και τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους της Ελλάδας. Και τα δύο στοιχεία πρέπει να συνυπάρχουν προκειμένου να ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση».
Και ο μήνας θα έχει εννιά, αλλά ο χρόνος δεν είναι γιατρειά.
