Shehzad Tanweer: 22 ετών. Γεννήθηκε στο Bradford, κάτοικος Beeston, στο Leeds. Σπούδασε Θεολογία στο Πακιστάν. Ο βομβιστής στο σταθμό του Aldgate.
Hasib Mir Hussain: 18 ετών, κάτοικος Holbeck, Leeds. Αναφέρθηκε ως αγνοούμενος την 7η Ιουλίου. Ο βομβιστής στο λεωφορείο φέρεται να έγινε ζηλωτής πριν από δύο χρόνια.
Mohammed Sadique Khan: 30 ετών, από το Beeston, Leeds. Πρόσφατα μετακόμισε στο Dewsbury. Εγγαμος με μωρό. Ο βομβιστής στο σταθμό του Edgware.
Ερωτηματικά για την ταυτότητα του τέταρτου βομβιστή. Θεωρείται φίλος των άλλων τριών και από την ίδια περιοχή.
Ανθρωποι της διπλανής πόρτας οι δράστες των τρομοκρατικών επιθέσεων, γέννημα θρέμμα Βρετανοί, «τέσσερα συνηθισμένα αγόρια που τους άρεσε το ποδόσφαιρο, το κρίκετ και τα κορίτσια, δεν ενδιαφερόταν για την πολιτική, πάντα χαμογελούσαν», σύμφωνα με το περιβάλλον τους.
Τα χαμογελαστά παιδιά-καμικάζι παγώνουν την Ευρώπη. Ο προσηλυτισμός τους στις τάξεις του φανατικού Ισλάμ, επετεύχθη στην Βρετανία και όχι σε στρατόπεδα εκπαίδευσης και τις ισλαμικές σχολές της Μέσης Ανατολής.
Το νέο πρόσωπο της τρομοκρατίας έβαλε πόδι στην Ευρώπη. H απειλή της αλ-Κάιντα έχει υποστεί μετάσταση. Δεν είναι πλέον κάθετη, είναι οριζόντια, επίπεδη και ευρέως διαδιδόμενη, λειτουργεί μέσω του Ιντερνετ και μικροσκοπικών πυρήνων, λειτουργεί με όρους αγοράς ως brand name, προσφέρει το ιδεολογικό υπόστρωμα και το επιχειρησιακό πρότυπο για μια παγκοσμιοποιημένη μάχη.
Η αλ Κάιντα είναι περισσότερο ένα κύκλωμα, που βασίζεται σε σημαντικό αριθμό «προσηλύτων». Οι άνθρωποι των «θυγατρικών» της δρουν με την ταμπέλα της αλ Κάιντα, χωρίς όμως να έχουν υποχρεωτικά περάσει από το Αφγανιστάν ή να έχουν μια άμεση και συγκεκριμένη σχέση με την οργάνωση. Η αλ Κάιντα υπάρχει, μόνο στο βαθμό που πραγματοποιεί επιθέσεις. Δεν θα μπορούσε να εγκαταλείψει την ένοπλη βία για να περάσει στην πολιτική. Πρόκειται για μια οργάνωση εξ ορισμού τρομοκρατική. Οι επιθέσεις της πρέπει να αναφέρονται στα πρωτοσέλιδα. Για το λόγο αυτό, εξασφαλίζει ότι τα θύματά της είναι ταυτόχρονα σχετικά εύκολα και ότι θα γίνουν «πρωτοσέλιδο».
Πώς μπορεί να καταπολεμηθεί αυτό το είδος τρομοκρατίας; Πέρα από την αστυνομία, τις μυστικές υπηρεσίες και τη δικαιοσύνη, σε πολιτικό επίπεδο, πρέπει να εξασφαλιστεί ότι η οργάνωση αυτή –που δεν έχει ούτε πολιτικό σκέλος ούτε οπαδούς, διανοούμενους, εφημερίδες ή συνδικάτα- δεν έχει κοινωνική βάση. Ο μόνος τρόπος, υποστηρίζουν οι αναλυτές, να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι η ενσωμάτωση του ισλάμ και των μουσουλμάνων.
Μα οι χαμογελαστοί καμικάζι του Λονδίνου δεν ήταν ή δεν φαίνονταν ενσωματωμένοι;
Ενα μουσουλμανικό πρόβλημα απαιτεί μουσουλμανική λύση, έγραφε στους «NY Times» του περασμένου Σαββάτου ο Τόμας Φρίντμαν. Τα διώροφα λεωφορεία του Λονδίνου και το μετρό του Παρισιού, όπως και οι αγορές στο Ριάντ, το Μπαλί και το Κάιρο, δεν πρόκειται να είναι ασφαλείς όσο η μουσουλμανική κοινότητα και οι πρόκριτοί της δεν επιτίθενται, δεν απονομιμοποιούν, δεν καταδικάζουν και δεν απομονώνουν τους εξτρεμιστές που υπάρχουν ανάμεσά τους.
* Στη φωτογραφία ο Bashir Ahmed, θείος του Shehzad Tanweer, που δηλώνει συγκλονισμένος. «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι πήγε στο Λονδίνο για να βάλει βόμβες...»
K.T.
