Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Ο Τούρκος πρωθυπουργός περιμένει τον Ελληνα ομόλογό του. Κρατά ένα μπουκέτο κόκκινα τριαντάφυλλα, δίνει τα μισά στον φιλοξενούμενό του, για να τα μοιράσουν στις γυναίκες δημοσιογράφους που καλύπτουν το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας. Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γαρ, και η τουρκική διπλωματία παίζει στα δάχτυλα τη σημειολογία.
Σε τούτη τη συγκυρία, που οι αρχές θέτουν υπό έλεγχο το ένα μετά το άλλο τα μέσα ενημέρωσης στην Τουρκία, ο επικεφαλής της κυβέρνησης τιμά τις εκπροσώπους του Τύπου. Λουλούδια η Σμύρνη επλημμύρισε, κυνισμό μύρισε. Είναι αυτές οι αντιφάσεις που τρελαίνουν ακόμη και τις προφάσεις.
Κάτι ψέλλισαν στις Βρυξέλλες δύο-τρεις Ευρωπαίοι ηγέτες για την ελευθερία του Τύπου και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, αλλά δεν ήταν αυτή η προτεραιότητα.
Πρώτη προτεραιότητα: προσφυγικό. Δεύτερη προτεραιότητα: προσφυγικό. Τρίτη προτεραιότητα: προσφυγικό. Πού είναι το κακό; Στην πολιτική «οξυδέρκεια» των κοινοτικών, που όταν δεν αδημονούν να εξαγάγουν τυριά και τεχνολογίες, καταναλώνουν ψευτοδικαιολογίες.
Είναι και δείχνουν απελπισμένοι, γι’ αυτό και ό,τι έχει απομείνει από τις ευρωπαϊκές αρχές θυσιάζεται, «μπροστά στους φόβους για όλο και πιο εξαγριωμένους ψηφοφόρους, μπουχτισμένους από μια κρίση που η Ε.Ε. διαχειρίστηκε με λάθος τρόπο».
Οταν υποκύπτεις στους λογαριασμούς της συγκυρίας, μετά είναι δύσκολο να ζητάς το αλφάβητο του πολιτικού πολιτισμού. Αλλά, ακόμη κι όταν το κάνεις, πρέπει να είσαι ξεκάθαρος, γιατί τα «ήξεις αφήξεις», σε συνδυασμό με τα «μόνιμα συμφέροντα», ευνοούν την πλευρά στην οποία επί της ουσίας εμπιστεύεσαι τα σύνορά σου.
«Μπορεί κάποιες μικροσυμφωνίες να είναι χρήσιμες, το να της αναθέσουμε, όμως, τη λύση του προβλήματος στο πλαίσιο ενός πολιτικού παζαρέματος, είναι μεγάλο λάθος... Θα το ξαναβρούμε εκ νέου μπροστά μας». Ο πρόεδρος των Φιλελευθέρων στο Ευρωκοινοβούλιο είναι σαφής.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ζήτημα δεν είναι η Τουρκία, αλλά η Ε.Ε.
