Δύο σχεδόν άγνωστοι ήρωες αναμετριούνται με την εθιστική ευφορία και τις δυσκολίες της θεατρικής πράξης, σε μια παράσταση - κλειδαρότρυπα στο making off του θεάτρου, όπου ο  Τένεσι Ουίλιαμς εκθέτει τις στιγμές, που το προσωπικό τραύμα του καλλιτέχνη μετουσιώνεται σε τέχνη.

Το - σχεδόν άγνωστο στο αθηναϊκό κοινό - σπάνιο αριστούργημα του Τένεσι Ουίλιαμς, που χρειάστηκαν πάνω από δέκα χρόνια για να ολοκληρωθεί η συγγραφή του, και αποτέλεσε μια καινοτομία στο συγγραφικό του ύφος, η «Κραυγή», η οποία παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία της Έλλης Παπακωνσταντίνου, στο Faust, προσθέτει τρεις επιπλέον παραστάσεις πέραν του προγραμματισμού της, την Τετάρτη 24, την Πέμπτη 25 και το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου.

Χωρίς σκηνικό, σχεδόν χωρίς έργο

Το καλύτερο έργο του μετά το «Λεωφορείο ο πόθος», όπως έλεγε ο ίδιος ο συγγραφέας, το «Out cry», παίχτηκε για πρώτη φορά στο Hampstead Theater Club του Λονδίνου, το 1967, με τον τίτλο «The two character play». Το 1971, ανέβηκε στο Σικάγο μια άλλη εκδοχή του έργου, με τον τίτλο «Out cry», και με αυτόν τον τίτλο, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Ν. Υόρκη, το 1975.

Ήρωες του έργου είναι ο Φελίς και η Κλαιρ. Ηθοποιοί και αδέλφια στη ζωή, βρίσκονται σε ένα παραμελημένο θέατρο, όταν πληροφορούνται ότι ο θίασος τούς παράτησε. Εγκαταλελειμμένοι από τους συνεργάτες τους, χωρίς σκηνικό, σχεδόν χωρίς έργο, αντικρίζουν το κοινό τους να παίρνει τις θέσεις του στο θέατρο και να περιμένει να αρχίσει η παράσταση.

Αναγκαστικά, δεν παίζουν το προγραμματισμένο έργο, αλλά το «Έργο των δύο χαρακτήρων», έργο για δύο εγκαταλελειμμένα αδέλφια. Καθώς οι ηθοποιοί αυτοσχεδιάζουν μέρη του έργου, τα οποία δεν θυμούνται ή δεν έχουν ακόμα γραφτεί, χάνονται τα όρια ανάμεσα στον ρόλο και τον ηθοποιό, στην πραγματικότητα και την ψευδαίσθηση.

naftemporiki.gr