Από την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
«Ο κόσμος θα είναι πιο επικίνδυνο μέρος εάν η Βρετανία αποφασίσει την έξοδό της από την Ε.Ε.». Η προειδοποίηση δεν ήρθε από τις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο, που δηλώνουν σε κάθε ευκαιρία ότι επιθυμούν την παραμονή των Βρετανών στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Ηρθε, παραδόξως, από τον άνθρωπο που ουσιαστικά άνοιξε την πόρτα και τώρα, όπως φαίνεται, παλεύει με κάθε τρόπο να την κλείσει. Από τον άνθρωπο που σήμερα φοβάται περισσότερο από κάθε άλλον το Βrexit.
Όταν ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον υποσχόταν το 2013 τη διενέργεια δημοψηφίσματος για την παραμονή στην Ε.Ε., ήξερε ότι «χαϊδεύει» τα αυτιά στελεχών των Τόρις και των ψηφοφόρων του. Ηταν ένα από τα «χαρτιά» τα οποία αξιοποίησε τα μέγιστα στην προεκλογική εκστρατεία, που οδήγησε στην επανεκλογή του τον περασμένο Μάιο. Δεν ήταν η πίεση των αντιπάλων που υπαγόρευσε την επιλογή. Εργατικοί, Φιλελεύθεροι Δημοκράτες και Εθνικό Κόμμα της Σκοτίας τάχθηκαν κατά του δημοψηφίσματος. Την ιδέα καλωσόρισαν μόνο το Κόμμα Ανεξαρτησίας (UKIP) και οι Πράσινοι. Ηταν οι εντεινόμενες ευρωσκεπτικιστικές φωνές των Συντηρητικών και οι δημοσκοπήσεις, που έδειχναν μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης να επιθυμεί επιστροφή εξουσιών από τους τεχνοκράτες των Βρυξελλών στο Λονδίνο.
Ο κ. Κάμερον έχει υπηρετήσει πιστά το αφήγημα της επιστροφής στο «εθνικό» ως λύσης για όλα τα φλέγοντα ζητήματα, από την οικονομική κρίση έως το προσφυγικό. Γνωρίζει όμως ότι η έξοδος στοιχίζει. Το χρηματοοικονομικό κέντρο της χώρας, αλλά και επιχειρηματίες προειδοποιούν για σοβαρό πλήγμα στη στερλίνα, στις εξαγωγές, στις ξένες επενδύσεις. Αρκετοί φοβούνται τις γεωπολιτικές επιπτώσεις.
O Βρετανός πρωθυπουργός πασχίζει τώρα για μία «νέα σχέση» με την Ενωση, για «μεταρρυθμίσεις» που θα ικανοποιήσουν τους Βρετανούς και θα κρατήσουν τη χώρα εντός. Τα όσα έχει πετύχει στις έως τώρα διαπραγματεύσεις θεωρούνται από την πλειονότητα των πολιτών «λίγα». Την Παρασκευή μεταβαίνει στη βελγική πρωτεύουσα για τη Σύνοδο Κορυφής. Εκεί καλείται να πετύχει μία συμφωνία, για την οποία ο ίδιος έθεσε τον πήχη ψηλά και τώρα κινδυνεύει να τον περάσει από κάτω.
