Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Η διαχείριση της προσφυγικής κρίσης ήταν το θέμα ομιλίας του υπουργού Οικονομικών στην εκδήλωση του Συμβουλίου Οικονομικών του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος στο Αμβούργο, αλλά καθώς η Ελλάδα πάει με όλα, επανήλθε με φόρα.
Οι δηλώσεις «δεν αφορούσαν επ’ ουδενί την τρέχουσα κατάσταση», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ εκπρόσωπος του γερμανικού ΥΠΟΙΚ, διευκρινίζοντας πως έγιναν σε πλαίσιο αφήγησης γεγονότων και περιστατικών του παρελθόντος.
Είναι γνωστό πόσο συναρπαστικός storyteller είναι ο Ταμίας του Βερολίνου και δεν μπορούσε να μην αδράξει την ευκαιρία για να επαναλάβει την «ωραία» ιστορία για την πρόταση που έκανε το 2011 στον Ελληνα υπουργό Οικονομικών για time-out από το ευρώ.
Με κάτι που λέει ή ακόμα ακόμα υπονοεί σε ένα φαινομενικά μη κομβικό σημείο της ομιλίας του, το ακροατήριο, το κομματικό ακροατήριο, ταυτίζεται και η ταύτιση δεν είναι παίξε-γέλασε. Αλλοι σπρώχνουν με το ζόρι τον ακροατή σε ταύτιση με τους λογής αρνητικούς ή θετικούς ήρωες που σκαρφίζονται και άλλοι δουλεύουν πάνω στην ταύτιση υπομονετικά και με μυρμηγκίσια επιμονή. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών κάνει αδιαπραγμάτευτα το δεύτερο. Γιατί, όμως, επιμένει σε μια υπόθεση παλιά αγαπημένη;
Προφανώς, γιατί μπορεί. Οι απόψεις του κυκλοφορούν από το Μεκλεμβούργο έως το Αμβούργο. Σενάρια που δαιμονοποιούν την Ελλάδα ως το «μαύρο πρόβατο» της Ε.Ε. από το οικονομικό έως το προσφυγικό.
Η εικόνα είναι χρήσιμη για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης στη Γερμανία, στην οποία ήδη υφίσταται αναταραχή ως αποτέλεσμα της «Willkommen Politik» της καγκελαρίου. Αυτή είναι πιθανώς ο δεύτερος στόχος. Η συγκυρία μάλλον τον ευνοεί και ο δόκτωρ δεν αδιαφορεί, έστω κι αν ο ίδιος έχει επιτύχει σε μια άλλη προσαρμογή, αυτήν στον ρόλο του «αιώνια Νο 2». Ισως καθοδηγείται από τις παλιές του απογοητεύσεις. Ισως.
Ισως, πάλι, οι δηλώσεις να συνιστούν το γνωστό όχημα πίεσης. Ισως. Υπό το φως της προσφυγικής κρίσης, όμως, αποκτούν άλλη σημασία και παραπέμπουν σε εξώσεις σε δόσεις.
