Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Το 92% των Ελλήνων, έναντι 75% κατά μέσο όρο στην Ε.Ε., εκτιμά ότι η οικονομία της χώρας του βρίσκεται σε κακή κατάσταση, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της κοινοτικής δημοσκόπησης Ευρωβαρόμετρο, τα οποία δημοσιοποιήθηκαν στις 14 Δεκεμβρίου του 2009.
Λίγες ημέρες αργότερα, στις αρχές του 2010, ο τότε πρωθυπουργός είχε μία δυσάρεστη εμπειρία στο Νταβός κι όλα γύρισαν αλλιώς.
Εξι χρόνια μετά, οι Ελληνες παραμένουν οι πιο απογοητευμένοι στην Ε.Ε. Το 97% χαρακτηρίζει «κακή» την κατάσταση της οικονομίας, το 83% δεν έχει εμπιστοσύνη στο μέλλον, στα επαγγελματικά τα σύννεφα πέφτουν βαριά, με το 70% να προετοιμάζεται για επιδείνωση τους επόμενους 12 μήνες, ενώ βαρυγκωμούν για τα μικρο-οικονομικά, του νοικοκυριού τα μαθηματικά δηλαδή, πάνω από επτά στους δέκα. Το χρονικό του μέλλοντος απλωμένο μπροστά στη θολή όρασή μας. Οπως η φύση του κακού καιρού δεν βρίσκεται μόνο σε μία ή δύο βροχοπτώσεις, αλλά σε μια προδιάθεση πολλών προηγούμενων ημερών που οδηγεί σ’ αυτό το αποτέλεσμα, έτσι και η φύση του κακού ψυχολογικού μας καιρού δεν βρίσκεται σε μία ή δύο καταιγίδες, αλλά σε πολλές ψυχρές παρτίδες. Εκεί που στήνει παγίδες, όμως, τούτη η βαρυθυμιά, καθώς τροφοδοτεί την οικονομία και ανατροφοδοτείται, το ουσιώδες δεν αρνείται. Δίνει άλλο περιεχόμενο στις προσδοκίες. Δεν κινούνται πλέον στο περιθώριο των πραγματικοτήτων.
Αν υπάρχει κάτι συγχρόνως θετικό και αρνητικό, σαν τη γνωστή γάτα του Schrodinger της κβαντικής θεωρίας, είναι η απογύμνωση από τα συνήθη. Ελάχιστα «θα», λιγότερες επιθυμίες και όνειρα, λιγότερα παραμύθια μπροστά στο επείγον παρόν, που απαιτεί ακαριαίες απαντήσεις, ζητάει πράξεις, απεχθάνεται τις προφάσεις και τρέφεται από τις αντιφάσεις.
Μια ζωή αλλιώς, αίσθηση του τρέχοντος. Δι’ ευχών των αγίων αντοχών στους καιρούς των μεγάλων και μικρών στιγμών.
