Από τα 124 ντοκιμαντέρ που υποβλήθηκαν στην Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου έγινε η επιλογή των 15 τίτλων που θα διεκδικήσουν θέση στην τελική πεντάδα, η οποία θα παλέψει για την κατάκτηση του φετινού Όσκαρ.
Επιλογές όπως το φιλμ του Ασίφ Καπάντια, «Amy», για τη ζωή και τη μουσική της Έιμι Γουάινχαουζ, ή το «Going Clear: Scientology and the Prison of Belief» του Άλεξ Γκίμπνεϊ - ένα από τα πιο πολυσυζητημένα ντοκιμαντέρ της χρονιάς, μοιάζουν προφανείς, ενώ δημιουργίες όπως το «Heart of a Dog» της Λορί Άντερσον και το «What Happened Miss Simone?», για τη Νίνα Σιμόν, δίνουν ένα ιδιαίτερο χρώμα σε μια κατηγορία που πραγματεύεται ιστορικά, πολιτικά, καλλιτεχνικά ή άλλα θέματα, για την παρουσίαση των οποίων βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά και αποδεικτικά στοιχεία.
«Heart of a Dog» της Λορί Άντερσον.
Ο όρος ντοκιμαντέρ αποδίδεται στον Τζον Γκρίερσον και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για να περιγράψει την ταινία του Ρόμπερτ Φλάχερτι Moana (1926). Ο Γκρίερσον όρισε το ντοκιμαντέρ ως την «καλλιτεχνική αναπαράσταση της πραγματικότητας». Η ιστορία του είδους ξεκινά ωστόσο από τα τέλη περίπου του 19ου αιώνα, όταν προβάλλονται οι πρώτες ταινίες που σήμερα μπορούν να καταχωρηθούν στα ντοκιμαντέρ.
«Cartel Land» του Μάθιου Χάινεμαν.
Θέση στην τελική πεντάδα των υποψηφιοτήτων για το Όσκαρ διεκδικούν τα: «Amy» του Ασίφ Καπάντια
«Best of Enemies» των Μόργκαν Νέβιλ, Ρόμπερτ Γκόρντον
«Cartel Land» του Μάθιου Χάινεμαν
«Going Clear: Scientology and the Prison of Belief» του Άλεξ Γκίμπνεϊ
«He Named Me Malala» του Ντέιβις Γκουγκενχάιμ
«Heart of a Dog» της Λορί Άντερσον
«The Hunting Ground» του Κέρμπι Ντικ
«Listen to Me Marlon» του Στέβαν Ράιλι
«The Look of Silence» του Τζόσουα Οπενχάιμερ
«Meru των Τζιμι Τσιν», Ελίζαμπεθ Τσάι Βασαρχέλι
«3 1/2 Minutes, 10 Bullets» του Μαρκ Σίλβερ
«We Come as Friends» του Χούμπερτ Ζάουπερ
«What Happened, Miss Simone?» της Λιζ Γκάρμπους
«Where to Invade Next» του Μάικλ Μουρ
«Winter on Fire: Ukraine’s Fight for Freedom» του Εβγκένι Αφινέεφσκι.
«Where to Invade Next» του Μάικλ Μουρ.
naftemporiki.gr 