Από την έντυπη έκδοση
Του Πάνου Φ. Κακούρη
[email protected]
Από το 2010 η τρόικα και τα μνημόνια, εκτός από τα μέτρα συνολικού ύψους 70 δισ. ευρώ, μας έχουν επιβάλει και τη σύσταση και λειτουργία ορισμένων Ανεξάρτητων Αρχών, οι οποίες είναι «θωρακισμένες» έναντι των πολιτικών παρεμβάσεων και οι ηγεσίες τους με «κλειδωμένη» θητεία.
Στην πράξη αποδείχτηκε ότι καμία διοίκηση δεν είναι «θωρακισμένη» και κανένας επικεφαλής των συγκεκριμένων φορέων δεν μακροημέρευσε, παρά έκανε ένα μικρό μέρος της «κλειδωμένης» και συγκεκριμένου χρόνου θητείας του.
Στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας μετράμε δύο αλλαγές των επικεφαλής και αρκετές αποχωρήσεις στελεχών του Δ.Σ. Στο ΤΑΙΠΕΔ οι αλλαγές διοικήσεων είναι ο κανόνας, καθώς μέχρι τώρα άλλαξαν τέσσερις φορές.
Τώρα είναι η σειρά της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων να καταρτίσει κατάλογο διοικήσεων.
Ο προηγούμενος γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, Χάρης Θεοχάρης, υποχρεώθηκε σε παραίτηση (στην πραγματικότητα αποπέμφθηκε) από την κυβέρνηση Σαμαρά, επειδή μία εβδομάδα πριν από τις ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 εξέδωσε το επιχειρησιακό πρόγραμμα το οποίο μεταξύ άλλων προέβλεπε αυτόματες κατασχέσεις ποσών μέχρι 10.000 ευρώ από την εφορία, φοροκυνηγητό κ.λπ.
Δεν ήταν δικά του μέτρα, αλλά αυτός, λόγω της θέσης του, υποχρεούνταν να τα εφαρμόσει και αυτό έπραξε.
Ομως, η ώρα της ανακοίνωσης των δράσεων της ΓΓΔΕ θεωρήθηκε πολιτικά ατυχέστατη και δρομολογήθηκε η απομάκρυνσή του, η οποία ολοκληρώθηκε στις 5 Ιουνίου 2014.
Σημειώνεται, πως βάσει συμβολαίου είχε πενταετή θητεία και πέραν των τακτικών του αμοιβών θα έπαιρνε και πριμ εάν πήγαιναν καλά τα έσοδα. Αλλά δεν πήγαν.
Τότε η Κομισιόν είχε αντιδράσει, αλλά μπροστά στην καθυστέρηση των αξιολογήσεων το θέμα θεωρήθηκε ήσσονος σημασίας και οι θεσμοί αποδέχτηκαν τον διορισμό της Αικατερίνης Σαββαΐδου.
Αντίστοιχα προβλήματα παρεμβάσεων της κας Σαββαΐδου στην πολιτική της κυβέρνησης δεν καταγράφηκαν ή τουλάχιστον δεν έγιναν γνωστά.
Επισήμως η αφορμή της απομάκρυνσης είναι οι κλήσεις από τον εισαγγελέα για δύο υποθέσεις.
Αυτή της παράτασης της καταβολής του φόρου των τηλεοπτικών διαφημίσεων και η απόφασή της για επανέλεγχο φορολογικού προστίμου ύψους 78 εκατ. ευρώ που είχε επιβληθεί σε εταιρεία, παρά το γεγονός ότι το εν λόγω πρόστιμο είχε επικυρωθεί και από επιτροπή διοικητικής επίλυσης φορολογικών διαφορών.
Επισήμως αυτή είναι η δικαιολογία που προβάλλει η κυβέρνηση, ζητώντας την αποπομπή της και αυτή είναι η επιχειρηματολογία της στα ερωτήματα της τρόικας.
Ουδείς μπορεί να προδικάσει τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης για τις δύο υποθέσεις -που ακόμη δεν έχουν φτάσει στο ακροατήριο- και το αν ορθώς ή λάθος πράττει η κυβέρνηση, αλλά η έκδοσή τους θα πάρει κάποια χρόνια και εμείς θα κρίνουμε με καθυστέρηση.
Παρατηρείται πάντως, πως ενώ στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα ισχύει το «ουδείς μονιμότερος του προσωρινού», στις ηγετικές θέσεις των «ανεξάρτητων» Αρχών ισχύει το αντίθετο.
