Η αγάπη, το μίσος, το άγχος του θανάτου και η παράνοια εναλλάσσονται αδιάκοπα σε μία σχέση, στην οποία ο άνδρας και η γυναίκα, εχθροί και σύμμαχοι ταυτόχρονα στο μυστηριώδες σύμπαν που τους περιβάλλει, είναι καταδικασμένοι να συνυπάρχουν και ανήμποροι να κατανοήσουν αν η ζωή τους αποτελεί, εντέλει, φάρσα ή τραγωδία.

Βάζοντας στο στόχαστρο  - με χιούμορ και σαρκασμό - την αιώνια πάλη των δύο φύλων μέσα από τον θεσμό του γάμου, το έργο τού Αύγουστου Στρίντμπεργκ, «Ο χορός του θανάτου», παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καταλειφού και της Ελένης Σκότη, στο θέατρο Εμπορικόν.

Μια μικρή «κόλαση» με εύθραυστη ισορροπία

Προάγγελος για το «θέατρο του παραλόγου» που κυριάρχησε στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, ο «Χορός του θανάτου» γράφτηκε από τον Σουηδό θεατρικό συγγραφέα, μυθιστοριογράφο και ζωγράφο, το 1900, και έχει επηρεάσει άμεσα συγγραφείς, όπως ο Ο’ Νιλ, ο Άλμπυ, ο Ιονέσκο και ο Πίντερ.

NIKOLAS KOMINIS

Ήρωες τού έργου είναι ο λοχαγός Έντγκαρ και η γυναίκα του, Αλίς, πρώην ηθοποιός, οι οποίοι «γιορτάζουν» τα 25 χρόνια του γάμου τους. Η πλήξη και οι συνεχείς αντιδικίες τους συνθέτουν τη μικρή τους «κόλαση», ενώ το σαρκαστικό τους χιούμορ είναι η μοναδική τους διέξοδος. Η εύθραυστη ισορροπία του ζευγαριού διαταράσσεται, όταν ένα τρίτο πρόσωπο, ο Κούρτ, ξάδελφος της Αλίς και φίλος τού Έντγκαρ, εμφανίζεται, για να κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον το παιχνίδι της αλληλοεξόντωσής τους, αλλά και της βαθύτερης ανάγκης τους να συνυπάρχουν.

Δεν κατόρθωσε ποτέ να απαλλαγεί

Ο Αύγουστος Στρίντμπεργκ (1849 - 1912) γεννήθηκε στη Στοκχόλμη και ήταν το τέταρτο παιδί από τα έντεκα της οικογένειάς του. Ο πατέρας του ήταν υπάλληλος ναυτιλιακής εταιρίας που είχε χρεοκοπήσει και η μητέρα του ήταν παραδουλεύτρα της οικογένειάς του, την οποία στεφανώθηκε λίγους μήνες πριν τη γέννηση του Αύγουστου. Όταν ο Στρίντμπεργκ ήταν 13 ετών, η μητέρα του πέθανε από φυματίωση και ο πατέρας του, πολύ γρήγορα, παντρεύτηκε τη νεαρή γκουβερνάντα των παιδιών του.

Μεγαλωμένος μέσα στη μιζέρια και τις στερήσεις, καταπιεσμένος από την κακία της μητριάς του, ο Αύγουστος έγινε ένα παιδί υπερευαίσθητο και αντιδραστικό, οξύθυμο και καχύποπτο. Από τα πικρά αυτά βιώματα της παιδικής του ηλικίας, δεν κατόρθωσε ποτέ  να απαλλαγεί «ο γιος της δούλας». Πολλά από τα έργα του, που αναφέρονται στην πάλη των δύο φύλων, είναι αριστουργήματα ψυχολογικής ανάλυσης. Έχει γράψει θεατρικά έργα κάθε σχολής (ρεαλισμός, νατουραλισμός, συμβολισμός, ιστορικό δράμα, ονειρόδραμα, εξπρεσιονισμός).

Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Δήμος Κουβίδης, σκηνοθεσία: Δημήτρης Καταλειφός -  Ελένη Σκότη, σκηνικό - κοστούμια: Μικαέλα Λιακατά, μουσική: Σταύρος Γασπαράτος, φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη, φωτογραφίες παράστασης: Νικόλας Κομίνης, βοηθός σκηνοθέτη: Λάμπρος Γραμματικός, παραγωγή: Αθηναϊκά Θέατρα. Πρωταγωνιστούν: Δημήτρης Καταλειφός, Φιλαρέτη Κομνηνού, Βασίλης Μπισμπίκης.

naftemporiki.gr