Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
Το πρώτο πακέτο με τα προαπαιτούμενα πέρασε από τη Βουλή. Η κυβέρνηση, πιστή στις δεσμεύσεις της, έδωσε μάχη με τον χρόνο ώστε να εγκριθούν τα νέα μέτρα, ανοίγοντας τον δρόμο για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης και την εκταμίευση της επόμενης δόσης. Το ζητούμενο, αυτή τη φορά, δεν είναι μόνο τα χρήματα από τους διεθνείς δανειστές. Το κέντρο βάρους πέφτει στη δέσμευση των Ευρωπαίων εταίρων για μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Η καλή «βαθμολογία» στην πρώτη αξιολόγηση αποτελεί τον βασικό όρο που είχαν θέσει οι Βρυξέλλες για την έναρξη μιας συζήτησης, που θα επιτρέψει στην ελληνική οικονομία να πάρει «ανάσα», καλούμενη να επωμιστεί μικρότερο βάρος αποπληρωμής οφειλών.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που την ημέρα της ψηφοφορίας του πολυνομοσχεδίου υπήρξε νέα παρέμβαση από την πλευρά της Ουάσιγκτον. Το ΔΝΤ έχει θέσει ως βασική προϋπόθεση για τη συμμετοχή του στο τρίτο πρόγραμμα τη λήψη μέτρων, ώστε να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος. Σε τηλεφωνική του επικοινωνία με τον πρόεδρο του Eurogroup Γερούν Ντέισελμπλουμ, ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιου, απηύθυνε νέο τελεσίγραφο και προς τις δύο πλευρές: από τη μία κάλεσε εκ νέου τους Ευρωπαίους να τακτοποιήσουν το ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, από την άλλη υπενθύμισε στην Αθήνα ότι δεν πρέπει να παρεκκλίνει από το μονοπάτι των μεταρρυθμίσεων, διότι τίποτε δεν δίνεται χωρίς αντάλλαγμα.
Η ελληνική πλευρά αυτή τη φορά αποδείχθηκε συνεπής και φρόντισε να κινηθεί εντός των αυστηρών χρονοδιαγραμμάτων. Επειτα από τρία μνημόνια και τις «φουρτούνες» του καλοκαιριού, γνωρίζει πλέον ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά μόνον αυτός των επώδυνων μεταρρυθμίσεων. Πέντε χρόνια λιτότητας, τρομακτικής ανεργίας και της μεγαλύτερης αναδιάρθρωσης στην Ιστορία, η συζήτηση επικεντρώνεται και πάλι στο χρέος, με το ΔΝΤ να προβλέπει στην τελευταία έκθεση βιωσιμότητας ότι χωρίς μέτρα ελάφρυνσης θα αγγίξει το 200% του ΑΕΠ μέσα στην επόμενη διετία.
Για να πετύχει όμως αυτή τη φορά η «συνταγή» του μνημονίου δεν αρκούν μόνο οι μεταρρυθμίσεις, χρειάζεται και ανάπτυξη. Η έξοδος της ελληνικής οικονομίας από την ύφεση θα συνοδευθεί από τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και αύξηση των εσόδων στα κρατικά ταμεία. Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας θα ανοίξει τον δρόμο για την προσέλκυση των πολυπόθητων επενδύσεων.Μια οικονομία δυναμική και ανταγωνιστική είναι το βασικό συστατικό για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, επιτρέποντας την επάνοδο της χώρας στις αγορές, ώστε να σταματήσει να εξαρτάται από τα χρήματα των δανειστών. Μέχρι τώρα όλα αυτά παραμένουν απλώς ευσεβείς πόθοι. Μια ελληνική οικονομία που μπορεί να σταθεί στα πόδια της είναι το ζητούμενο για όλες τις πλευρές. Και η ελάφρυνση του χρέους ένα σημαντικό βήμα για να αποκτήσει, επιτέλους, γερά θεμέλια και όχι να στηρίζεται σε «πήλινα πόδια».
