Θετική, σε γενικές γραμμές, είναι για την Ελλάδα, η φετινή έκθεση του State Department, για τις θρησκευτικές ελευθερίες, η οποία τονίζει ότι αν και το Σύνταγμα αναδεικνύει την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, ως την επικρατούσα θρησκεία, προσφέρει το δικαίωμα σε όλους τους πολίτες να ασπάζονται την θρησκεία της επιλογής τους.
Η έκθεση επισημαίνει, ότι η γενικά φιλική σχέση μεταξύ των διαφορετικών θρησκειών στην ελληνική κοινωνία συνέβαλε στην εμπέδωση της θρησκευτικής ελευθερίας, και τονίζει ότι τα περισσότερα μέλη μειονοτικών θρησκευτικών δογμάτων θεωρούν τους εαυτούς τους ενσωματωμένους σε ικανοποιητικό βαθμό στην κοινωνία.
Σημειώνεται, ότι στην διάρκεια του 2005 μια σειρά σκανδάλων για κλοπές αρχαιοτήτων, δικαστικά παρακυκλώματα, και ανήθικες συμπεριφορές από κάποιους λειτουργούς της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, είχαν σαν αποτέλεσμα να πληγεί ο πανίσχυρος θεσμός της Εκκλησίας και να επανέλθει στο προσκήνιο, κυρίως από ορισμένα ΜΜΕ, η συζήτηση για διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας.
Αφού τονίζεται ότι «δεν υπήρξε αλλαγή σε ό,τι αφορά τον σεβασμό της θρησκευτικής ελευθερίας στην διάρκεια της περιόδου που καλύπτει η έκθεση», επισημαίνεται ότι ο τουρκόφωνος πληθυσμός της δυτικής Θράκης έχει τα δικά του κοσμικά δίγλωσσα σχολεία, όπως και δύο θρησκευτικά σχολεία που χρηματοδοτούνται από την ελληνική πολιτεία, ενώ υπάρχει και ειδική μέριμνα για την ένταξη στο Πανεπιστήμιο, μουσουλμάνων της Θράκης. Από την άλλη, επισημαίνεται ότι, σε αντίθεση με τους μουσουλμάνους της Θράκης, οι ομόθρησκοί τους της Αθήνας δεν έχουν δικό τους Τέμενος, πα'ρότι το 2000 το ελληνικό κοινοβούλιο πέρασε νόμο για την κατασκευή του πρώτου ισλαμικού πολιτιστικού Κέντρου και τεμένους στην Παιανία. Αναφέρεται ότι ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και άλλα μέλη της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, εκφράζουν δημόσια την αντίθεσή τους στη δημιουργία του Κέντρου.
Τέλος, τονίζεται ότι παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί ενάντια στον αντισημιτισμό και την κατασκευή μνημείων κατά του Ολοκαυτώματος, το φαινόμενο εξακολουθεί να υφίσταται, ιδιαίτερα σε ακραία μέσα ενημέρωσης, που πολύ συχνά δεν κάνουν τον διαχωρισμό ανάμεσα στην άσκηση κριτικής κατά της πολιτικής του Ισραήλ και τα αρνητικά σχόλια για τους Εβραίους.
Στο πλαίσιο αυτό γίνεται ιδιαίτερη μνεία στο ΛΑΟΣ και τον πρόεδρό του Γιώργο Καρατζαφέρη, με την επισήμανση ότι προωθούν έναν ριζοσπαστικό εθνικισμό, αντισημιτισμό, ρατσισμό και ξενοφοβία, ενώ ο ίδιος ο κ. Καρατζαφέρης συχνά αποδίδει αρνητικά γεγονότα που αφορούν την Ελλάδα σε διεθνείς εβραϊκές συνωμοσίες.
