Γνώρισε δόξες μεγάλες και ήταν καλοδεχούμενοι όλοι, «από τον τελευταίο φτωχό, μέχρι τη βασίλισσα». Στα τραπέζια του γεύτηκαν θεσπέσια εδέσματα η Φαρίντα και η Ναριμάν, γυναίκες του Φαρούκ, η «ιέρεια» της αραβικής μουσικής, Ουμ Καλσούμ, η Εντίθ Πιάφ, η Δαλιδά, ο Ιβ Μοντάν, ο Ντέμης Ρούσος.

Υπήρξε στέκι πολλών ποιητών και συγγραφέων, όπως ο Νομπελίστας Μαχφούζ, και ζωγράφων, όπως ο Δημήτρης Λίτσας, μαθητής του Λύτρα, ο Μιχάλης Βαφειάδης, ο Κιούσης, ο ακουαρελίστας Νίκος Γκόγκος κ.α. Ο Βαφειάδης ζωγράφισε μάλιστα σε έναν από τους τοίχους του, τον ταύρο του Πικάσο. Το φημισμένο ελληνικό καφέ - εστιατόριο Elite -με τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες- στην οδό Σοφία Ζαγκλούλ 43, στο κεντρικότερο σημείο της άλλοτε αριστοκρατικής γειτονιάς των Ελλήνων στην Αλεξάνδρεια, που λειτουργούσε σε 24ωρη βάση, έκλεισε μετά το θάνατο της ιδιοκτήτριάς του Χριστίνας Κωνσταντίνου.

Η Χριστίνα ή μαντάμ Ελίτ, όπως συνήθιζαν να την αποκαλούν οι Αιγύπτιοι, υπήρξε ίσως η πιο διάσημη γυναίκα της Αλεξάνδρειας του περασμένου αιώνα, αλλά και «ενδεχομένως η πλέον χαρισματική γυναίκα της Αιγύπτου μετά την Κλεοπάτρα», όπως την είχε περιγράψει το 1993 η έγκυρη αγγλόφωνη εφημερίδα της Αιγύπτου, «Al Ahram Weekly».

Αν για κάτι λυπόταν η «μαντάμ Ελίτ» ήταν που δεν είχε συναναστραφεί τον Καβάφη, λόγω της διαφοράς ηλικίας. Παιδούλα ακόμη την εντυπωσίαζαν, όπως έλεγε, τα μάτια και τα χέρια του, όταν περνούσε έξω από το πατρικό της. Πολύ αργότερα έμαθε ποιος ήταν αυτός ο παράξενος μοναχικός άνδρας. Στην είσοδο του καταστήματος της είχε μια φωτογραφία του και ένα χειρόγραφό του, το οποίο είχε αγοράσει, μαζί με μερικά άλλα, από Αλεξανδρινούς που φεύγανε, γιατί δεν ήθελε, όπως έλεγε, να πέσουν σε χέρια ανθρώπων, που δεν καταλαβαίνουν.

Πηγές: AΠΕ-ΜΠΕ