Το Νόμπελ Οικονομίας 2012 κέρδισαν οι Αμερικανοί Αλβιν Ροθ και Λόιντ Σάπλεϊ για το έργο τους σχετικά με την αντιστοίχιση διαφορετικών οικονομικών παραγόντων, όπως ανακοίνωσε η Βασιλική Ακαδημία Επιστημών της Σουηδίας. REUTERS/HENRIK MONTGOMERY/SCANPIX SWEDEN
Στην ανακοίνωσή της, η ακαδημία αναφέρει ότι το βραβείο θα απονεμηθεί στους δύο αμερικανούς οικονομολόγους για «τη θεωρία της σταθερής κατανομής και της πρακτικής του σχεδιασμού αγορών». Οι δύο οικονομολόγοι θα μοιραστούν χρηματικό έπαθλο 1,2 εκατ. δολ.
Η Ε.Ε. τιμήθηκε με το φετινό Νόμπελ Ειρήνης για το ρόλο της στην προώθηση της ειρήνης στην Ευρώπη τις τελευταίες έξι δεκαετίες, όπως ανακοίνωσε η Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ, δηλώνοντας ότι επιθυμεί να στείλει ένα μήνυμα στην Ένωση να διασφαλίσει αυτά που έχουν επιτευχθεί μέχρι στιγμής και να προχωρήσει μπροστά.
Στον Κινέζο Μο Γιάν απονεμήθηκε το φετινό Νόμπελ Λογοτεχνίας, σύμφωνα με ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας. Ο 57χρονος συγγραφέας- ο οποίος στην Κίνα παρομοιάζεται με τον Φραντς Κάφκα και τον Γιόσεφ Χέλερ- έγινε ο 109ος τιμηθείς με το βραβείο, το οποίο πέρυσι είχε απονεμηθεί στον Σουηδό ποιητή, Τόμας Τρανστρέμερ. Το έπαθλο του συγκεκριμένου βραβείου - το οποίο απονέμεται μόνο σε εν ζωή λογοτέχνες- είναι 10 εκατομμύρια κορόνες (927.000 λίρες Αγγλίας).
Τα κινέζικα μέσα υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό την βράβευση του Μο Γιαν, θυμίζοντας ότι ποτέ κανένας Κινέζος συγγραφέας δεν τιμήθηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ο Μο Γιάν -που είναι αντιπρόεδρος της Εταιρείας των Συγγραφέων της Κίνας- έχει τους δικούς του αντιπάλους, αφού πολλοί τον θεωρούν συμβιβασμένο και δεν του συγχωρούν ότι συμμετείχε σε ένα χειρόγραφο προς τιμήν του Μάο Τσε Τουγκ. Οι υποστηρικτές του, αντίθετα, τονίζουν την προσήλωσή του στην παράδοση, το κριτικό του πνεύμα και την δυνατότητα να μιλάει για το σήμερα.
Το Νόμπελ Χημείας απονεμήθηκε στους Αμερικανούς Ρόμπερτ Τζ. Λέφκοβιτς του Πανεπιστημίου Ντιουκ και του Ιατρικού Ινστιτούτου Χάουαρντ Χιουζ και Μπράιαν Κ. Κομπίλκα του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, για τις μελέτες τους πάνω στους συζευγμένους υποδοχείς πρωτεΐνης G.
Ο Λέφκοβιτς ξεκίνησε ήδη από το 1968 να χρησιμοποιεί ραδιενέργεια προκειμένου να εντοπίσει τους υποδοχείς των κυττάρων. Προσθέτοντας ισότοπα σε διάφορες ορμόνες και με τη βοήθεια της ακτινοβολίας, κατάφερε να εντοπίσει αρκετούς εξ αυτών, συμπεριλαμβανομένου ενός υποδοχέα αδρεναλίνης, ονομαζόμενου β-αδρενογενής. Τη δεκαετία του 1980, με τη βοήθεια του Κομπίλκα και της δημιουργικής του προσέγγισης, η επιστημονική ομάδα κατάφερε να απομονώσει το γονίδιο που κωδικοποιεί τον συγκεκριμένο υποδοχέα, και συνειδητοποίησαν ότι υπάρχει μία ολόκληρη οικογένεια τέτοιων υποδοχέων. Η οικογένεια αυτή, που σήμερα ονομάζεται συζευγμένοι υποδοχείς πρωτεΐνης G, χρησιμοποιείται από τουλάχιστον τα μισά φαρμακευτικά σκευάσματα προκειμένου να επιτύχουν τη λειτουργικότητά τους.
Το 2011, 47 χρόνια μετά την πρώτη διατύπωση της θεωρίας, ο Κομπίλκα και η ομάδα του κατάφεραν να απεικονίσουν την ακριβή στιγμή που η ορμόνη ενεργοποιείται από τον υποδοχέα και στέλνει την εντολή στο κύτταρο. Ο Κομπίλκα ήταν μέλος της ομάδας του Λέφκοβιτς στο Πανεπιστήμιο του Ντιουκ, πριν λάβει τη δική του έδρα στο Στάνφορντ.
Ο Γάλλος Σερζ Αρός καθηγητής στο College de France και στο διάσημο Ecole Normale Superieure στο Παρίσι, χρησιμοποίησε αντίθετη μέθοδο εξέτασης των κβαντικών σωματιδίων σε σχέση με τον Γουάινλαντ, ο οποίος είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Μπούλντερ.
Ο Αμερικάνος Ντέιβιντ Γουάινλαντ «παγιδεύει» ιόντα και πραγματοποιεί μετρήσεις σε αυτά χρησιμοποιώντας φως, ενώ ο Αρός ελέγχει και μετράει φωτόνια, δηλαδή σωματίδια φωτός. Ο Γουάινλαντ, σε συνεργασία με τον Κρίστοφερ Μονρό, είχε καταφέρει να τοποθετήσει το ίδιο άτομο σε δύο διαφορετικά μέρη ταυτόχρονα από τη δεκαετία του 1990, αλλά ακόμα δεν ήταν ξεκάθαρο αν αυτή η «παγίδευση» ατόμων θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία υπερυπολογιστών.
Ο γεννημένος το 1933 Τζον Γκούντρον ανακάλυψε το 1962 ότι η κυτταρική διαφοροποίηση δεν είναι μονόδρομος. Με στόχο να διερευνήσει εάν τα εξειδικευμένα κύτταρα διατηρούν ή χάνουν το DNA που δεν χρησιμοποιούν, ο φοιτητής τότε Γκούντρον αντικατέστησε τον πυρήνα ενός ωαρίου βατράχου με τον πυρήνα εντερικού κυττάρου. Οταν από το ωάριο αυτό προέκυψε γυρίνος, ο Γκούντρον πήρε την απάντησή του: ναι, τα κύτταρα διατηρούν το DNA που δεν χρησιμοποιούν.
Σαράντα και πλέον χρόνια αργότερα, το 2006, ο Σίνια Γιαμανάκα κατέδειξε ότι και τα διαφοροποιημένα κύτταρα των θηλαστικών είχαν αντίστοιχες ιδιότητες.
