Μπείτε στον κόσμο των προνομίων της Ναυτεμπορικής. Γίνετε συνδρομητής στην έντυπη έκδοση και αποκτήστε άμεση πρόσβαση σε όλα τα Premium Services.
Το πρώτο πράγμα που αισθάνεται κανείς μπαίνοντας στις εγκαταλελειμμένες πια εγκαταστάσεις της άλλοτε ακμάζουσας Χαρτοποιίας Αιγίου είναι η έντονη μυρωδιά καμένου. Με τα πρώτα βήματα στον χώρο εντοπίζει κανείς αντικείμενα των εργαζομένων, σχεδόν άθικτα, σαν εγκαταλείφθηκαν ξαφνικά, στη μέση της βάρδιας. Εικόνες μιας ζωντανής επιχείρησης αρχίζουν σιγά-σιγά να «ξυπνούν» στο μυαλό του επισκέπτη, αφήνοντάς του μια αίσθηση μελαγχολίας και νοσταλγίας.
Η Χαρτοποιία Αιγίου, πλησίον του λιμανιού της πόλης, λειτούργησε από το 1927 έως το 1991 και αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα βιομηχανικά συγκροτήματα της χώρας.
Το κτιριακό συγκρότημα σχεδιάστηκε από Σουηδούς αρχιτέκτονες, ενώ εξειδικευμένοι Σουηδοί και Γερμανοί υπάλληλοι καθοδηγούσαν και εκπαίδευαν τους Έλληνες εργάτες.
Η Ανώνυμη Ελληνική Εταιρεία Χαρτοποιίας Α.Ε. σημείωσε τη μεγαλύτερή της ανάπτυξη την περίοδο μεταξύ 1930 – 1960, κατά την οποία αποτέλεσε τον μεγαλύτερο χαρτοποιητικό οργανισμό της Ανατολής. Από το 1975 και μετά άρχισε να αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, τα οποία οδήγησαν στο οριστικό κλείσιμο τον Απρίλιο του 1991.
Σήμερα, 25 χρόνια μετά, παρά τη φθορά του χρόνου και τους ισχυρούς σεισμούς που έπληξαν την περιοχή, είναι εντυπωσιακό ότι ο χώρος διατηρεί αναλλοίωτη την επιβλητικότητά του και τη δυναμική αξιοποίησής του.
